ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


భరణ మగురాఘవున కే, నరయంగా ధర్మపత్ని నగుదు సురారీ.

981


ఉ.

దోస మటంచుఁ జూడ కిటు దొంగిలి న న్గొని తెచ్చి తీవు దు
ష్టాసుర యింక మద్విభుఁ డహర్పతితేజుఁ డమోఘవీర్యుఁ డా
యాసము దోఁపకుండఁగ ఖరాసురునిం బలె నిన్ను లోకము
ల్బాసట యై కడంగినను బాణహతి న్ధరఁ గూల్పకుండునే.

982


ఉ.

రామునిసాయకంబులు తరంగము లాపగగట్టునుం బలె
న్భీమము గాఁగ నీతనువుఁ బెద్దయు బ్రద్దలు వాపుచుండ సు
త్రామవిరోధి తీవ్రుఁ డగుతార్క్ష్యునిచే భుజగంబుఁ బోలె నా
రామునిచేతఁ గూలెదవు రావణ సత్త్వము వీటిఁ బోవఁగన్.

983


క.

దనుజాధమ నీ చెప్పిన, యనిమిషరిపు లంద ఱాజనాధిపుమ్రోలం
బనిచెడి నిర్విషు లగుదురు, వినతాసుతుమ్రోల నున్నవిషఫణులగతిన్.

984


మ.

మును నీచే నని నోడి పాఱినగురుముఖ్యామరశ్రేణితో
నెనఁగా జూచితొ రాఘవప్రవరు నయ్యిక్ష్వాకువంశేంద్రుఁ డా
ర్యనుతుం దుర్వి భవద్వినాశనకరుం డై పుట్టి ని న్నాజిలోఁ
దునుము న్నిక్కము యూపబద్ధపశువుం దున్మాడుచందంబునన్.

985


క.

ఆరఘునాథుఁడు ఘనరో, షారుణితాక్షులను జూచినంతనె నీ వి
ద్ధారుణి నీఱై కూలెద, వారయఁ ద్రిపురారిచే ననంగుఁడుఁ బోలెన్.

986


క.

అటుగాక యమ్మహాత్ముని, పటుబాణపథంబు నొంది బలవీర్యసము
త్కటతను బ్రతికితి వేనియుఁ, గటకటఁబడి యోడి పాఱఁగలవు నృశంసా.

987


క.

ఇనవిధులు గతులు దప్పిన, వననిధు లింకినను హవ్యవహుఁ డాఱిన మే
రునగము విఱిగిన రాముఁడు, నినుఁ బొరిగొన కేల విడుచు నీచచరిత్రా.

988


తే.

చెలఁగి యెవ్వాఁడు జలధి శోషింపఁజేయుఁ, జంద్రు నెవ్వాఁడు పడఁగూల్పఁజాలు ధరణి
నట్టివాఁడు సీతను విడు ననెడుమాటఁ, జెప్ప విన నిది మిగులు నచ్చెరువు గాదె.

989


క.

దనుజాధమ ననుఁ గొనితె, చ్చిన యప్పుడె నీదుసిరియు జీవితకాలం
బు నశించె యశము చెడె లం, క నిజంబుగ విను మనాథ గాఁ గల దింకన్.

990


చ.

అనఘుఁడు మద్విభుండు చరితార్థుఁడు రాముఁడు దండకంబులం
దనుజసహాయుఁ డై నిజభుజాంచితవీర్యము నాశ్రయించి నె
మ్మనమున భీతి దక్కి బహుభంగులఁ ద్రిమ్మరుచున్నవాఁడు త
ద్ఘనశరవృష్టి నీబలము గర్వము వీర్య మడంగి పోవదే.

991


తే.

నాథు నెడఁబాసి యున్నచో నన్ను నీవు, మచ్చరంబున ముచ్చిలి తెచ్చి తిట్లు
దానవాధమ యిది శుభోదర్క మగునె, కడఁగి నీవంశమును నిన్నుఁ గాల్చుఁ గాక.

992