| |
పుడమిఁ బడియున్నఖగపతి పోలఁ జూచి, జనకసుత శోక మడరంగఁ జాల వగచె.
| 911
|
| వ. |
మఱియు రావణభుజావేగమర్దితుం డై శాంతం బైనదావానలంబుపగిది నిస్తే
జుం డై పుడమిం బడియున్నవాని నీలజీమూతప్రకాశకల్పుం డగువానిఁ
బాండురపక్షుం డగువాని మహావీర్యుం డగువాని గృధ్రపతి నవలోకించి
దుఃఖార్త యై కరంబుల సంస్పృశించి శశినిభానన యగుజానకి భర్త నుద్దే
శించి యి ట్లని విలపించె.
| 912
|
సీతాదేవి జటాయువును జూచి విలపించుట
| సీ. |
పరఁగఁ బింగళ్యాదిపక్షిస్వరజ్ఞాన మక్షిపరిస్పందనాదిజన్య
లక్షణజ్ఞాన మిలాస్థలి నరులకు గణుతింప సుఖదుఃఖకారణంబు
లండ్రు నేఁ డిట్లు న న్నసురుం డపహరించు టెంతయు నిచ్చటి మృగ ఖగములు
సూచింపఁ జేయుచు సొరిది గుంపులు గట్టి చరియించుచున్నవి సంభ్రమమునఁ
|
|
| ఆ. |
బ్రాణనాథ నాకుఁ బాటిల్లినట్టియీ, వ్యసన మీ వెఱుంగ వైతి వేల
నరవరేణ్య నేఁడు నాయభాగ్యంబునఁ, జేసి నీదుబుద్ధి చిక్కె నొక్కొ.
| 913
|
| క. |
ననుఁ గావ వచ్చి పాపపు, దనుజునిచే నిహతుఁ డగుచు ధరణిం బడె నీ
యనఘుఁడు పక్షీంద్రుం డీ, తనిఋణ మేపగిదిఁ దీర్పఁ దగు నీ కధిపా.
| 914
|
| శా. |
హారాజోత్తమ హాకృపాజలనిధీ హారామ హాలక్ష్మణా
ఘోరారణ్యమునందు రాక్షసుఁడు నన్ గొంపోవుచున్నాఁడు దో
స్సారోదారుని వీనిఁ జంపి ననుఁ జంచత్ప్రీతి రక్షింపరే
రారే వేగమె వీని కడ్డపడరే రమ్యాకృతు ల్చూపరే.
| 915
|
| మ. |
అని యిబ్భంగిఁ గృశించుచు న్విభుని సువ్యక్తంబుగాఁ జీరుచున్
ఘనవృక్షంబులఁ గౌఁగిలించుకొనుచుం గంపించుచు న్బాష్పము
ల్చినుక న్భోరున నేడ్చుజానకిని యోషిద్వర్గచూడామణి
న్గని దైత్యాధముఁ డుగ్రుఁ డై పరుషవాక్యప్రౌఢిఁ దర్జించుచున్.
| 916
|
| మ. |
కడిమిం గ్రమ్మఱఁ గైకొనం దలఁచునక్కాలంబున న్సాధ్వసం
బకర న్దిక్కులఁ జీఁకటు ల్గవిసెఁ బద్మాప్తుండు నిస్తేజుఁ డై
జడతం జెందె సమీరణుండు వగ హెచ్చ న్వీవకుండె న్మును
ల్కడుశోకంబున సీతపాటుఁ గని కిన్కం దూఱి రెంతే విధిన్.
| 917
|
| వ. |
మఱియు సచరాచరం బగుజగం బంతయు నతిక్రాంతనైసర్గికావస్థానం బయ్యెఁ
బితామహుండు దివ్యజ్ఞానదృష్టి నాలోచించి దేవతాకార్యంబు కృతం బయ్యె
నని పలికె దండకారణ్యనివాసు లగుమహర్షులు సీతానిమిత్తంబున రావణున
కు వినాశంబు వాటిల్లు నింక సకలలోకంబులకుఁ బరమకల్యాణంబు గలుగునని
గుసగుసవోవుచు నప్పటివైదేహి దురవస్థ విలోకించి దుఃఖించుచుండిరి యి
వ్విధంబున రావణుండు రామలక్ష్మణులం బేర్కొని విలపించుచున్నజానకిని
|
|
