చ. |
అరయ సువర్ణచిత్రితమృగాకృతిఁ గైకొని రామునాశ్రమాం
తరమున సీతసమ్ముఖమునం జరియించుము నీవు నిన్నుఁ జె
చ్చెరఁ బరికించి యీకనకచిత్రమృగంబును బట్టి తె మ్మటం
చఱిముఱి రామలక్ష్మణుల నావరవర్ణిని పంపు నత్తఱిన్.
| 637
|
చ. |
పనివడి యంత వారలయపాయమునందు విధుంతుదుండు చం
ద్రునికళనట్ల యవ్వరవధూటిని బల్మి గ్రహించి రాముఁడుం
గనికని గేహినీహరణకర్శితుఁ డై పలవించుచుండ నె
మ్మనమున సంతసించుచు సమస్తసుఖంబులు వేడ్క నొందెదన్.
| 638
|
మారీచుఁడు రావణునకు హితోపదేశము సేయుట
క. |
అని పలికిన రామునికథ, వినినంతనె తత్ప్రతాపవిదుఁ డగుమారీ
చునిముఖము వెల్ల నయ్యెను, మనం బధికభయసముద్రమగ్నం బయ్యెన్.
| 639
|
వ. |
మఱియు శుష్కంబు లైనయోష్ఠంబులు నాలుకం దడుపుచు ననిమిషంబు లైన
నేత్రవ్యాపారంబులచేత మృతభూతుం డైనవానియట్ల పరమార్తుం డై
చేష్టలు దక్కి రావణునివదనంబు విలోకించుచుఁ గొండొకసే పూరకుండి
వెండియు నొకింత తెల్వి దాల్చి చేదోయి నిటలంబున సంఘటించి యతనికిం
దనకును హితం బగునట్లుగా వినయవాక్యంబున ని ట్లనియె.
| 640
|
తే. |
ఆపదలఁ దెచ్చునట్టిప్రియములఁ బలుకు, కపటచిత్తులు పెక్కండ్రు గలరు గాని
యాపదఁ దొలంగ నిడునట్టియప్రియములఁ, బలుకువారలు వినువారు గలుగు టరిది.
| 641
|
సీ. |
దనుజేంద్ర నీ వయుక్తచరుండవును జపలుండవు గావునఁ జండవీర్యు
వరగుణోన్నతు శక్రవరుణాభు రాముని నసమానబలునిఁగా నరయ వైతి
సకలరాత్రించరులకు స్వస్తి యగుఁ గాక రాముఁ డల్గి జగం బరాక్షసంబు
గావింపకుండుఁ గాక మహీజ నీపాలి కుర్విలో మిత్తి గా కుండుఁ గాక
|
|
తే. |
తన్నిమిత్తంబు వ్యసనంబు దలఁగుఁగాక, కామరతుఁడవు దుష్కార్యకారి వీశ్వ
రుండ వగునిన్నుఁ బొంది పేర్గొన్నలంక, నిండువేడుక నశియింపకుండుఁగాక.
| 642
|
తే. |
జగతి నెవ్వాఁడు తన్ను రాష్ట్రమును హితులఁ, జుట్టములఁ జంపికొనఁజూచె నట్టిదుష్ట
తముఁడు నీయట్టిదుర్జాతిదారుణుండు, ధర్మహీనుండు కలుషుండు దక్కఁ గలఁడె.
| 643
|
సీ. |
రాక్షసేశ్వర విను రాముండు లుబ్ధుఁడు గాఁడు దుశ్శీలుఁడు గాఁ డధర్మ
మార్గనిష్ఠుఁడు గాఁ డమర్యాదుఁ డగువాఁడు గాఁడు భూతద్రోహి గాఁడు పితృని
రస్తుఁడు గాఁడు దుర్మతి గాఁడు తీక్ష్ణుఁడు గాఁ డవిద్వాంసుఁడు గాఁడు కర్క
శుఁడు గాఁడు కులపాంసనుఁడు గాఁడు కైకచే వంచితుఁ డగుసత్యవాదిజనకు
|
|
తే. |
నెఱిఁగి తత్ప్రియకామార్థ మెల్లసిరులు, రాజ్యమును బాసి దండకారణ్యమునకు
వచ్చె నమ్మహాత్మునిప్రభావంబు దెలియ, కాగ్రహంబున ననృతంబు లాడఁదగునె.
| 644
|
తే. |
రామభద్రుండు సత్యపరాక్రముండు, ఘనుఁడు ధర్మమూర్తి సకలజననుతుండు
|
|