| క. |
తమ్ముఁడ యీదేశము ర, మ్య మ్మై కుసుమితమహీరుహశ్రేణీయు
క్త మ్మై యున్నది యిట రుచి, రమ్ముగ నొకయాశ్రమంబు రచియింపు మిఁకన్.
| 226
|
| క. |
ఘనసురభిగంధిరవినిభ, వనరుహములచేత మిగుల వ్యావృత యై యీ
యనువున నెల్లెడ నొప్పెడిఁ, గనుఁగొంటివె పద్మినీనికాయం బనఘా.
| 227
|
| చ. |
మునిపతి చెప్పినట్లు బహుపుష్పితభూమిరుహప్రకాండ యై
యనుపమచక్రవాకబకహంసమరాళవిరాజమాన యై
ప్రణుతనవాంబుసంభవతరంగకణద్రవగంధవాహ యై
గన నగు చున్న దల్లదిగొ గౌతమి కంటివె యమ్మహానదిన్.
| 228
|
| ఉ. |
ప్రాంశువినీలకందరవిభాసిత మై సితరక్తనీలపీ
తాంశుపరీతధాతునిచయావృత మై బహుగండశైల మై
కింశుకపాటలీవకుళకేతకసాలతమాలశింశుపా
వంశకరీరచిత్ర మయి వారక పర్వతసంఘ మొప్పెడున్.
| 229
|
| సీ. |
సాలరసాలహింతాలతాలతమాలచందనస్పందనచంపకామ్ర
లుంగమాధవమాతులుంగనారంగలసంగపున్నాగనీవారలికుచ
ఖర్జూరపనసాశ్వకర్ణధవాంకోలతిలకకురంటకతినిశఖదిర
కింశుకశింశుపావంశపాటలనీపకేతకీబిల్వభల్లాతకాది
|
|
| తే. |
వివిధతరువల్లికాగుల్మపిహిత మగుచు, నీవనం బొప్పుచున్నది యిచట నిలిచి
యీఖగేంద్రునితోఁ గూడి యెలమిసమయ, వాసరంబులు గడపంగవలయు మనకు.
| 230
|
| క. |
అని రామవిభుఁడు పలికిన, విని ముదమున లక్ష్మణుండు విశ్రుతభంగిం
దనరారునట్లు గ్రక్కున, ఘనముగ నొకపర్ణశాలఁ గావించె రహిన్.
| 231
|
శ్రీరామునియనుజ్ఞ పడసి లక్ష్మణుండు పర్ణశాల నిర్మించుట
| వ. |
అది మఱియు రమ్యయు విపులయు భిత్త్యాకారకృతమృత్తికయు శమీశాఖా
సమాస్తీర్ణయు సుస్తంభయు సుశోభనయు దీర్ఘవంశకృతగృహోర్ధ్వకాష్ఠయు
దృఢపాశావపాశితయుఁ గుశకాశశరపర్ణపరిచ్ఛాదితయు సమీకృతతలయుఁ
బ్రేక్షణీయయు నై యొప్పె నంత లక్ష్మణుండు గోదావరీనదికిం జని యందుఁ
గృతస్నానుం డై నూతనపద్మంబులు సంగ్రహించుకొని సఫలుం డై రయం
బునం జనుదెంచి వాస్తుపూజఁ గావించి విధ్యుక్తప్రకారంబున శాంతికర్మం
బాచరించి స్వకృతం బైనతదాశ్రమపదంబు రామునకుం జూపిన నమ్మహాను
భావుండు సీతాసహితుం డై పర్ణశాలారచనావిశేషవిలోకనసంజాతసాంద్రా
నందపారవశ్యంబునఁ దమ్ముని గాఢంబుగాఁ బరిరంభించి దుందుభిస్వనకల్పం
బగుస్వరంబున నతిస్నిగ్ధంబుగా ని ట్లనియె.
| 232
|
| తే. |
అనఘ యద్భుతకర్మ, మి ట్లాచరించి, తీవు సమ్మోద మొదవె సంభావనార్థ
|
|
