| |
దీయమూర్తి ధ్యానానందానుభవాంతరాయరూప రాక్షసనివారణపూర్వకం
బుగా రక్షింపం దగుదు మితరరాజులు బుద్ధిబలంబున స్వరాజ్యమాత్ర రక్ష
ణంబునందు శక్తు లగుదురు సకలలోకరక్షణధురంధరాసహాయశూరుండ వైన
నీకు నగరవాసంబునం దేమి బలవృద్ధియు స్వాభావికనిత్యనిరతిశయజ్ఞానశక్తిసంప
న్నుండ వైననీకు వనవాసంబునం దేమి బలహానియుఁ గలుగు నేము నీయందు
విన్యస్తసకలరాక్షసశిక్షాభారుల మై పరిత్యక్తశాపాదిశాసనుల మై జితక్రోధుల
మై జితేంద్రియుల మై తపోధనుల మై యున్నవారము మమ్మఁ దల్లిగర్భం
బునంబోలె నతిప్రయత్నంబున రక్షింపు మని పలికి ఫలమూలపుష్పనీవార
దర్భాదులచేత సలక్ష్మణుం డైనరామునిం బూజించి మంగళస్తుతివచనంబుల
నభినందించి సకలజగత్స్వామి యగుటవలన యథావిధిఁ దృప్తి నొందించిరి
యి ట్లమ్మహాత్ముండు తాపసులచేతఁ గృతాతిథ్యుం డై యిష్టకథావినోదంబుల
నారాత్రి యచ్చట వసియించి మఱునాఁ డరుణోదయంబునఁ గాల్యకరణీ
యంబులు దీర్చి సాదరంబుగా నమ్మునిపుంగవులచేత నామంత్రణంబు వడసి
సీతాలక్ష్మణసహితుం డై.
| 10
|
రామునకు విరాధుండు గనఁబడుట
| శా. |
నానాఘోరమృగప్రకాండయుతము న్నానాఖగవ్రాతము
న్నానాధ్వస్తలతాంతకుంజమును నానాజంతునిశ్శబ్దము
న్నానాగాధజలాశయావృతము నానాక్రూరఝిల్లీగణ
ధ్వానం బైనయరణ్యమధ్యమునఁ బోవం బోవఁ గా నొక్కెడన్.
| 11
|
| శా. |
ఘోరాకారుఁడు దీర్ఘజిహ్వుఁడు మహాక్రూరుండు శూరుండు గం
భీరాక్షుండు మహోదరుండు వికటాభీలాస్యుఁ డుగ్రస్వన
స్పారుండు న్విషముండు రాక్షసుఁడు బీభత్సుండు మాంసాసృగా
హారుం డద్రినిభుండు మత్తుఁడు విరాధాఖ్యుండు దోఁచె న్రహిన్.
| 12
|
విరాధుఁడు సీత నెత్తికొనుట
| వ. |
మఱియు నన్నిశాచరుండు సింహత్రయంబును వ్యాఘ్రచతుష్టయంబును వృక
ద్వయంబును బృషద్ధశకంబును వసాదిగ్ధం బై విషాణసహితం బైనదాని నొక్క
గజశిరంబును నిశాతశూలాగ్రంబునం గ్రుచ్చికొని వసార్ద్రం బైనవ్యాఘ్ర
చర్మంబు గప్పికొని రుధిరోక్షితశరీరుం డై సర్వభూతభయంకరుం డై బ్రహ్మాం
డంబు బ్రద్దలు వాఱ నార్చుచుఁ బాతాళసదృశం బైనవక్త్రంబు విచ్చికొని
ప్రళయకాలంబునందు సంక్రుద్ధుం డై యంతకుం డెట్లు ప్రజల నుద్దేశించి పరు
వెత్తు నట్లు మహీతలంబు కంపింప నతిశీఘ్రంబునం బఱతెంచి వైదేహి నాక్ర
మించి కటిప్రదేశంబున నిడికొని ప్రళయకాలమేఘస్వనంబున రామలక్ష్మణుల
నాక్షేపించుచు ని ట్లనియె.
| 13
|
