ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


క.

అవకీర్ణజటాభారునిఁ, బ్రవిద్ధకలశోదకునిఁ బరాగక్షతజ
ప్రవిలిప్తగాత్రు మద్విశి, ఖవిభిన్నాంగు మునిపుత్రుఁ గనుఁగొని భీతిన్.

1321


తే.

ఏను మెల్లన డాయంగ నేగ నపుడు, పుడమిఁ బడియున్నయమ్మహామునిసుతుండు
గాఢకోపాగ్నిహేతులఁ గాల్చుచున్న, వాఁడు పోలె నన్గాంచి కంపమునఁ బలికె.

1322


సీ.

అవనీశ వన్య మాహారంబుగాఁ గొని ఘనతపోవృత్తిచేఁ గాన నున్న
యేను నీ కపకార మేమి గావించితిఁ దల్లిదండ్రులకును దప్పిఁ దీర్ప
నంబువు ల్గొనిపోవ నరుగుదెంచిననన్ను నిష్కారణంబుగ నిశితబాణ
విద్ధుఁ జేసితి వేల వృద్ధు లంధకులు దుర్బలులు నాతల్లిదండ్రులు పిపాసఁ


తే.

గొని మదాగమనంబును గోరుచుందు, రట్టివా రేను బోకున్న నధికతృష్ణ
నలసి యసువులు విడువంగఁగలరు తెలియ, కెంత పాపంబు చేసితి వేమి గలదు.

1323


తే.

ఇనకులేంద్ర మాతండ్రి యే నిచట నిపుడు, దారుణశరాభిహతుఁడ నై ధాత్రిఁ గూలి
యున్నచందం బెఱుంగక యున్నకతన, శ్రుతతపఃఫలయోగ మీక్షోణి లేదు.

1324


క.

ఎఱుఁగఁ డని వగవ నేటికి, నెఱిఁగిన మజ్జనకుఁ డిచట నేమి యొనర్చుం
బరిసంచారాక్షము లి, ద్దరలో గిరికి గిరిఁ బ్రోవ దక్షత గలదే.

1325


చ.

జనవర నీవు వేగ చని సర్వము మన్నిధనప్రవృత్తి మ
జ్జనకునితోడఁ జెప్పుము ప్రశాంతి వహించి యతండు నిన్ను గొ
బ్బున శపియింపకుండు నటు పోక యుపేక్ష యొనర్చితేని చ
య్యన ననలుండు గాఱడవి నట్ల వడి న్నిను నీఱు చేసెడిన్.

1326


క.

లోకేశ తదాశ్రమమున, కేకపదిన్ దీన నేగు మి ట్లరిగి కృపా
లోకనుఁ డగుమజ్జనకునిఁ, గైకొని ప్రార్థింపు మీవు కడుదీనుఁడ వై.

1327


తే.

సలిలవేగ మత్యున్నతి సహితమృదున, దీతటంబును బోలె నిశాతశరము
కరము నాదుమర్మంబును గలఁచుచున్న, యది విశల్యునిఁ గావింపు మవనినాథ.

1328


వ.

అనిన విని యే నిమ్మునిసుతుండు సశల్యుండై బాణక్షతవేదన సహింపంజాలక
కంపించుచున్నవాఁడు విశల్యునిం జేసితినేని ప్రాణంబు విడువం గలవాఁ డేమి
నేయుదు నని దుఃఖితుండ నై దైన్యంబు నొంది శోకాతురత్వంబున నేమి
యుం జేయఁ జేతు లాడక యున్న మచ్చింతాప్రకారం బెఱింగి యమ్మునినంద
నుండు పరమార్తియుక్తుం డై యతిప్రయత్నంబున నా కి ట్లనియె.

1329


సీ.

మానవనాయక కానక చేసినపనికి దుఃఖించిన ఫలము గలదె
ధైర్యంబుచే శోకతాపంబు నణఁగించి స్థిరచిత్తుఁడవు గమ్ము చిత్తమోహ
మింతయు నాకు లే దేను శూద్రకు వైశ్యువలన జనించినవాఁడఁ గాన
బ్రహ్మహత్యాప్రాప్తపాపంబు నీకు లేదని పల్కి బాణవేదన సహింపఁ


తే.

జాలక విఘూర్ణితాక్షుఁ డై జగతివేష్టి, తాంగుఁ డై మాట లుడిగి బిట్టలసియున్న
యమ్మునికుమారుఁ గాంచి యే నుమ్మలించి, కడుభయంబున నడలుచుఁ గదియ నేగి.

1330