పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/407

క.⁠

ఈయవనికన్య రాముని, ఛాయపగిది ననుసరించి సమరసబుద్ధిం బాయక కొల్చుచు వనవా, సాయాసము నోర్చి ధన్య యయ్యెడుఁ జుమ్మీ.

⁠ 864

క.⁠

ప్రియవాది యైనరాముని, నయ మొప్పఁగఁ గొల్చి లక్ష్మణకుమారుఁడు దా భయదాటవికిం బోవ హృ, దయమునఁ దలపోయుకతన ధన్యుం డయ్యెన్.

⁠ 865

ఆ.⁠

రాజపూజ్యుఁ డైనరామభద్రుని భక్తి, ననుసరించి ఘోరవనికిఁ బోవు టదియ పరమసిద్ధి యదియ మహోదయం, బదియ స్వర్గమార్గ మదియ హితము.

⁠ 866

వ.⁠

అని పెక్కుచందంబుల దీనస్వరంబున విలపించుచుఁ గన్నీరు నించుచు రాముని రథంబు వెనుకొని చనుచుండి రిట దశరథుండు భార్యాసహితుం డై శోకావే శంబున రామునిం జూడఁ జనియెద నని మందిరంబు వెడల గమకించి యగ్ర భాగంబునఁ బురుషకుంజరంబు నిరుద్ధం బగుచుండఁ గరేణువులు దుఃఖించిన తెఱంగున రోదనంబు సేయునంతఃపురస్త్రీలమహాధ్వని విని ఖన్నుండై రాహు గ్రస్తుం డైనచంద్రునిచందంబున నొప్పి యుండె నంత రఘుపుంగవుండు రథంబు రయంబునం దోలుమని యాజ్ఞాపించిన సుమంత్రుం డట్ల కావింప రథ చక్రక్షుణ్ణసముద్భూతమహీపరాగపటలంబు నీరంధ్రంబుగఁ గప్పినఁ బౌరజన లోచనగళద్బాష్పధారాసారంబున నది యడంగినఁ బదంపడి సకలజనంబులు దుఃఖపీడితు లై హాహాకారంబులతోడ విలపించి రప్పుడు మీనసంక్షోభ చలితంబు లగుపంకజంబులవలనం దొరఁగుసలిలంబునుం బోలెఁ గామినీ నయనంబులవలన నాయాససంభవం బగుబాష్పజలంబు సాంద్రంబుగాఁ గురిసె నంత మహీనాథుం డేకచిత్తగతం బైనపురంబు నాలోకించి దుఃఖాతిశయం బున ఛిన్నమూలం బైనపాదపంబుమాడ్కి ధరణిపయిం బడియె నప్పుడు పౌర జనంబులు భృశదుఃఖితుం డైనదశరథు నవలోకించి రామునిరథంబు వెనుకొని యుచ్ఛైర్నాదంబున హాహాకారంబులు సేయుచుం జనుచుండిరి యంతఃపుర కాంతలు రామలక్ష్మణజానకీకౌసల్యలం బేర్కొని యొక్కపెట్ట నార్తనాదంబున రోదనంబుఁ గావించి రమ్మహాధ్వని విని రాముండు మరలి చూచి విషణ్ణుం డైన జనకుని భ్రాంతచిత్త యైనజనయిత్రి నవలోకించి తదీయదుఃఖాతిశయంబు సహించంజాలక తోత్రార్దితం బైనమహాద్వీపంబుచందంబున సంతప్తచిత్తుం డై పాశబద్ధం బైనబాలాశ్వంబుపోలికఁ దల్లి నుద్దేశించి ధర్మపాశబద్ధుం డై సంకుచితదర్శనవ్యాపారుం డయ్యె నప్పుడు సుమంత్రుండు రామప్రచోదితుం డై రథంబు రయంబునం దోలిన నవ్వేగిరపాటునకుఁ దలంకుచు సీతారామలక్ష్మ ణులం బేర్కొని దుఃఖించుచుఁ గన్నీరు నించుచుఁ గౌసల్య పుత్రవత్సల యగుటం జేసి రామవియోగంబు సహింపంజాలక గృహబద్ధవత్స యైనగోవు గృహంబు

⁠