ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


తే.

ఆరఘుస్వామిసత్త్వ మే మనఁగ వచ్చుఁ, బగిలి పేడెత్తి జగములు పల్లటిల్లఁ
గరికరాహతి విఱిగిన చెఱుకువోలె, ఘనరవంబునఁ దచ్ఛరాసనము విఱిగె.

1202


చ.

విఱిగెఁ గులాచలంబు లట బీఁటలు వాఱె దిగంతకుడ్యముల్
పఱియలు వాఱె భూతల మసాన్నిధులుం గలఁగెన్ వెసన్ దిశా
కరులు వడంకె భూతతతి గందెఁ గుణాన్వయుఁ డావిదేహదా
శరథులుఁ దక్క సర్వజనసంఘము మూర్ఛ మునింగె నత్తఱిన్.

1203


ఆ.

అంతఁ గొంతవడికి నమ్మహాశబ్దంబు, శాంతి నొందెఁ బిదప సభ్యు లెల్ల
మూర్ఛ దేఱి చాల మోదంబు నొందిరి, జనకవిభుఁడు సాధ్వసంబు విడిచె.

1204


క.

అత్తఱి జనకక్షితినా, థోత్తముఁ డత్యంతసమ్మదోత్కర్షమునం
జిత్త మిగు రొత్త నమ్ముని, సత్తమునిం జూచి పలికె సవినయుఁ డగుచున్.

1205


క.

జగతీసుర దశరథసుతుఁ, డగురాముఁడు దృష్టవీర్యుఁ డయ్యె నితనిదో
ర్యుగగతవీర్య మచింత్యం, బగణ్య మమితం బమోఘ మత్యద్భుతమున్.

1206


క.

జనవినుతుఁ డైనరామునిఁ, బెనిమిటిఁగాఁ బడసి సీత పృథుగుణయుక్తిన్
జనకకులంబున కొంతయు, ఘనతరయశ మాహరింపఁగలదు మహాత్మా.

1207


తే.

సుగుణమండన విను వీర్యశుల్క యనుచుఁ, బట్టిన ప్రతిజ్ఞ సత్య మై పరఁగె నేఁడు
ప్రాణబహుమత యగుసీత రాఘవునకు, నిచ్చితి భవాదృశులు సూచి మెచ్చి వొగడ.

1208

జనకుఁడు దశరథునియొద్దకు దూతలఁ బంపుట

చ.

అనఘచరిత్ర శీఘ్రగతు లైనయమాత్యుల నయ్యయోధ్యకుం
బనిచి కుమారభద్రమును భర్గధనుర్దళనంబు వీర్యశు
ల్కను ముద మార నిచ్చుటయుఁ గౌశికురాకయుఁ దెల్పి పెండ్లికై
యనుపమవైభవున్ దశరథాధిపునిం బిలిపింతు నీయెడన్.

1209


క.

నా విని సంతోషము మది, నావిర్భవ మందఁ గుశకులాధిపుఁ డను నో
భూవల్లభ నీ వట్టుల, గావింపుము తడవు సేయఁగా వల దింకన్.

1210


వ.

అనిన నమ్మహీవల్లభుండు వికసితముఖుండై శీఘ్రంబుగ మంత్రుల రావించి
యొక్క కాంచనపట్టికయందు యథాక్రమంబున శుభవాచకాక్షరంబుల
లిఖించి కుంకుమం బలఁది మంత్రులచేతి కొసంగి మీ రతిత్వరితగమనంబున
నయోధ్యకుం జని దశరథు నుచితభంగి సందర్శించి రామలక్ష్మణుల కుశ
లంబుఁ దెల్పి యిచ్చటిశుభప్రసంగం బంతయుఁ బ్రకటించి కుటుంబపరివార