పుట:Dhanurvidyaa vilaasamu (1950).pdf/204

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

140

రథికులు


హ్రస్వుఁడును దీర్ఘుఁడును సూక్ష్ముఁ డలఘుఁ డగుచు
మెలఁగు రథికుండు క్రొక్కారు మెఱుఁగు పగిది.

82


సీ.

తనమేను రథము రథ్యముల సారథిఁ గాఁచి
        యని సేయువాఁడు మహారథుండు
మును పన్నిదములాడి మొనసిన విరథుఁ డై
        యందంద పఱచువాఁ డర్ధరథుఁడు
విరథుడయ్యును బోవ వెన్నీక యచలుఁ డై
        యాలంబు సేయువాఁ డతిరథుండు
రథము వ్రీలినఁ బాసి రథకుఁ డై క్రమ్మఱఁ
        జావమొత్తెడువాఁడు సమరథుండు


గీ.

మ్రందని హయంబు లుడివోని మార్గణములు
కందని రథంబు విఱుఁగని కార్ముకంబు
పడని సారథి సడలని పడగగలుగు
సింహవిక్రముఁ డతిరథశ్రేష్ఠుఁ డనఘ.

83


వ.

మఱియును.

84


చ.

బలముల నీవలావలను బాయవడం జొరనోలి నడ్డమై
నలువము మీఱగా నడిపి నాలుగుపాయలు జేసి మూలలన్
వలయములన్ వడిన్ దెరపి వారగ నుధ్ధతి సూపి ఘోరపుం
దళములతోడఁ బార్థివుఁ డుదారతఁ బోరఁ దగున్ రథస్థుఁడై.

85


వ.

మఱియు నొక్కవిశేషంబు గల దాకర్ణింపుము.

86


క.

కేవలమగు రథికునకుం
దావలమగు పోరులందు దశలక్షణముల్
భావజ్ఞుండగు సారథి
భావింపగ వలయుఁ గార్యపరతంత్రుం డై.

87