| క. | కలకాలము పరకాంతలఁ, గలయందలఁచుటలు హింసగలగుణ మయ్యెం | 252 |
| తే. | అనిన నాగ్రహ మొదవ లోనడఁచి నెలవి, వారఁగా నవ్వి దైతేయవీరుఁ డనియె | 253 |
| సీ. | అమరనాయకుఁ డహల్యాకాముకుఁడు గాఁడె శిఖి ఋషిస్త్రీల కాశింపలేదె | |
| తే. | హరియు భృగుపత్ని నొంపఁడే యజుఁడు గూఁతుఁ, గలయఁడే శశి గురుకాంతఁ గలసికొనఁడె | 254 |
| తే. | తాము చేసినయవి యెల్ల ధర్మములఁట, మేము చేసిన దఘమఁట మేలుగాదె | 255 |
| ఉ. | ఎక్కడిధర్మ మేటిశ్రుతు లింకన నేటికి నేను రాజునై | 256 |
| తే. | మీరు విచ్చేయుఁ డనుచు సమృద్ధిరోష, మెసఁగ డిగ్గన లేచి యయ్యసురవిభుఁడు | 257 |
| సీ. | మునివృత్తి “నో” మని ముక్కు పట్టి జపంబు చేయఁ డొక్కరుఁ డేని జిత్తశుద్ధి | |
| తే. | భూసురులలోన నింతేల భుక్తివేళ, నైనఁ “జిత్రాయనమ” యని యన్న మిడ ర | 258 |
| తే. | లేశమాత్రంబు ధర్మంబు లేనికతన, జను లనావృష్టి నతివృష్టి సమయ విలయ | 259 |
| మత్తకోకిల. | ఇంక నా కిది వేళయంచు ననేకసంగరరంగని | |
