ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

84

చంపూరామాయణము


ఉ.

వింటి నపూర్వ ముర్వి నొకవింటినరుండె జయించువాఁడు ము
క్కంటిమలం దెమల్చినమగంటిమిజో దిడుతాణె మింక నా
పంటవలంతినోముగుమిపంట వహిన్ రహిమించువానివా
ల్గంటి వడిన్ హరించి తెఱగంటివజీరుల త్రు ళ్లడంచెదన్.

56


గీ.

మతకరిమెకంబు చేకొని మరులువట్టి, ధరణిఁ బో నోమిన త్రిశంకుతనయుకులము
వాఁడగుట వీఁక నాచేత నేఁడు రాముఁ డింతిఁ గోల్పోవ మారీచు మృగ మొనర్తు.

57


క.

అని మారీచునికడకుం, జని దశకంధరుఁడు తనవిచారము దెలుపన్
విని యతఁ డీదుర్మతి కీ, తని కేమిటికొ వలె ననుచుఁ దహతహఁ బలికెన్.

58


శా.

నీబోధం బిపు డెందుఁ బోయె నకటా! నిశ్శంకలంకాపుర
ప్రాబల్యంబుఁ బొకాల్పఁ జూచెదవు ధర్మంబా రఘాత్తంసభా
ర్యాబందీకరణంబు శూర్పణఖయూహాపోహ లాలింతురా?
“స్త్రీ బుద్ధిః ప్రలయాంతికా” యనుట నీచిత్తంబునం దోఁపదా!

59


క.

మౌని నయినాఁడ రాముని, చే నొకచేపెట్టు మేసి చిత్తంబున కు
ద్యానారామపదం బవ, సానవిరామాహ్వయంబు జళు కగు ననినన్.

60


ఉ.

కన్నుంగ్రేవలఁ గెంపు దోఁప నదిరా కాఱొడ్డెమా నేను జె
ప్ప న్నీ విప్పని కొప్పుకోమి యిది నీ పాండిత్యమో? చాలు నం
చు న్నైష్ఠుర్యము వుట్ట నాడుటయు నచ్చో వాఁడు నిమ్మూర్ఖుఁ డిం
క న్నాబుద్ధులఁ జక్కఁగాఁ డనుచుఁ దత్కార్యానుకూలాత్ముఁ డై.

61


ఉ.

భానుకులీనుదేవిఁ జెఱపట్ట దశాననుఁ డెంచ బ్రహ్మ త
త్ప్రాణసమీరు సౌరపురయాత్ర కమర్చిన పైఁడిజోడునె
మ్మేనిరుటంపు లేటితలమిన్న పఠాణి యనంగఁ దాట కా
సూనుఁడు దండకావనము సొచ్చె హిరణ్మయపుంగురంగ మై.

62


క.

ఇటువలె నేతెంచి కుఱం, గట మెలఁగెడు పైఁడిమెకముఁ గని దానిం దె
చ్చుట కవనిజ వేఁడన్ ధూ, గ్జటి యజ్ఞమృగంబువెంట జరిగెడుకరిణిన్.

63


ఉ.

వింట న్నారి ఘటించి రాముఁ డసుర న్వెన్నంట బల్ గుఱ్ఱపుం
గంటుంగొంటుపఠాణిరావుతుఁడు మున్ గాధేయుజన్నంబునన్
గంటిం జెందక పాఱిచన్నబడు గిన్నా ళ్లెచ్చటం డాఁగెనో
కంటింగంటి నటంచుఁ బాశము కరగ్రాహ్యంబు గావింపఁగన్.

64