70
చంపూరామాయణము
గీ. | హరి యనఁడు తేరు వెదకఁడు కరినిఁ గోర, డేనిమిత్తంబు వినువీటిపైన మితని | 83 |
ఉ. | అత్తఱి దృగ్ఘనోదయత నశ్రుఝరంబులు గండమండలిన్ | 84 |
ఉ. | సూనృతవాది రా జనెనుసుద్దులు నిమ్మళమాయెఁ గైకసం | 85 |
క. | భరతాగమపర్యంతము, ధరణీపాలకుని మేనుఁ దైలద్రోణిం | 86 |
గీ. | అర్హ మాయెఁ గృతాధ్వరుం డైనయతని, దేహము తిలోత్తమోదితస్నేహమునకు | 87 |
భరతుఁ డయోధ్యకు వచ్చుట
వ. | అంతట ననుక్తపంక్తిరథవిరామవారతానీతభరతు లగుటకు వసిష్ఠుచే ననుజ్ఞాతు లైన దూత లతిపవనజవనయవనహాయసంకోచితసరణులై తురగపతినగరి కరిగి దుస్వప్నదూయమానుం డైన కైకయీసూనునకు గురునిదేశంబు విన్నవింప నాతని మాతామహుండును యుధాజిత్తుండు ననుపం గతిపయదినంబుల నపశకునసంపాతసాతంకచేతస్కుం డగుచు దుర్దినంబుకరణి నస్ఫురద్దివంబై వీరభటజనంబుగతి నసీతాసహాయఖేలనం బై నిదాఘసమయసరసిజాకరంబువైఖరి ననూర్మిళాపాన్వితం బైనసాకేతంబు సొచ్చి, యచ్చొటు యథాపురప్రచారచారుపౌరంబు గామికి విచారంబు దోఁప భూపతియగారంబు దరిసి యరసి యం దెవ్వరిం గానక మగిడి జనని నగరి కరిగి మాత కానతుం డై తండ్రిసేమం బడుగఁ బరుషతరవావదూక యగుకైక యి ట్లనియె. | 88 |
చ. | అడవికిఁ దండ్రిపంపువడి యాలును దమ్ముఁడుఁ దానుఁ జెంచుకై | |