ఆ తల్లి మనవిని క్రీస్తు త్రోసివేయడు. ఆమె పాపాత్ములకోసం నిత్యం మనవి చేస్తుంది, విశ్వాసులందరికోసం ప్రభుని వేడుకుంటుంది. ఆమెకు మనకు సహాయం చేయాలనే కోరికా వుంటుంది. శక్తి వుంటుంది. కనుక తాను సహాయం చేసితీరుతుంది.
మరియ దేవునికి మాత్రమేగాదు, విశ్వాసులకుగూడ తల్లి అన్నాం. క్రీస్తుకు భౌతికంగాను మనకు జ్ఞానరీత్యాను తల్లి అన్నాం. భౌతికంగా ఆ బిడ్డను చనుబాలతో పెంచి పెద్దజేసింది. జ్ఞానరీత్యా మనలను వరప్రసాదాలతో పెద్దజేస్తుంది. ఈ వరప్రసాదాలను మనతరఫున క్రీస్తు నుండి అడిగి పెడుతుంది.
పరలోకపిత మరియను కలిగించింది కేవలం క్రీస్తుకు తల్లిగా వుండడంకోసం మాత్రమే గాదు. దేవదూతలకు రాబ్దిగా వుండడం కోసం గూడ పిశాచాలను జయించడం కోసం గూడ, నరులకు సహాయం చేయడంకోసం గూడ కనుక ఆ తల్లి మనకు అనుగ్రహాలు ఎన్నైనా ఆర్ధించి పెడుతుంది. మేళ్ళు ఎన్నైనా చేకూర్చి పెడుతుంది.
4. పునీతమాతపట్ల భక్తిభావాలు
పతనమైన మానవుడ్డి భగవంతుడు స్వయంగానే రక్షించి వుండవచ్చు. కాని ఆలాచేయడం నరుని స్వాతంత్ర్యానికి, గౌరవానికి భంగం కలిగించినట్లే ఔతుంది. నరుడ్డి నరుడే రక్షించుకుంటే అతని స్వాతంత్రత్యానికి తగినట్లుగా వుంటుంది. అందుకే దేవుడు నరుడై జన్మించాడు. నరుడైన దేవునినుండే నరునికి రక్షణ కలిగింది. విరిగిపోయిన పూల మొక్కదాన్నదే బాగుచేసికొని మళ్ళాపూలు పూచింది. కాని ఈ దేవుణ్ణి నరకుటుంబములో ప్రవేశపెట్టి నరుల రక్షణం నరకుటుంబంనుండే వచ్చేలా చేసింది మరియ. ఆమెవలన దేవుణ్ణి మన మానవుణ్ణి చేసికున్నాం. మనలను మనమే రక్షించుకున్నాం. మన మర్యాద కాపాడుకున్నాం. ఆలాంటి తల్లికి మనం చేతులెత్తి జోహారులర్పించాలి. ఆమెను వేనోళ్ళ పొగడి కొనియాడాలి.
జంతువులు పిల్లలను కంటాయి. నరులూ బిడ్డలను కంటారు. జంతువులు కేవలం వాటి పిల్లల దేహపోషణం కొరకు చన్ను జేపి పాలిచ్చి పోషిస్తాయి. ఆ పిల్లలు పెద్దయ్యాక వాటినిక పట్టించుకోవు. కాని నరులు అలా కాదు. మూనవ మూత్రాతలు తమ బిడ్డలను వ్యక్తుల్లాగ ఆదరిస్తారు. శాశ్వతంగా ప్రేమిస్తారు, మరియకూడ ఈలాగే, ఆమె మెస్సియాకు తల్లి కావడానికి ప్రేమభావంతో అంగీకరించింది, మెస్సియా శిశువును కంది. ఆ కుమారుడ్డి గాఢంగా ప్రేమించింది, కాని యీ కుమారుడు మన తల్లలంతా కనే కుమారుల్లాంటివాడు కాడు. భగవంతుడు కూడ కనుక మరియు ఈ కుమారుణ్ణి ఎంతగా ప్రేమించేదో అంతగా ఆరాధించేది కూడ ఆమె ప్రేమే ఆరాధన. మనం క్రీస్తుని
14
