ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

పుష్పగంధి కథ

149


న్నతుఁ డొక్క సుతుఁడు, దత్సుత
శతకంబున కెక్కు డొక్క సత్యోక్తి నృపా!

84


చ.

కావున నీకు నస్మాదృశు లైన కొడుకుల నెందఱ నైనం బడయవచ్చుఁగాని,
సకలజగదుద్ధారకం బగు సత్యవ్రతంబు ఘటియింప వచ్చునే, నన్నింక సంకిలి
సేయక నిష్కల్మషచిత్తుండవై యుండు మేఁ బనివినియెద నని యచ్చోటు
వాసి యటుపోయి.

85


ఉ.

నవ్వుచుఁ బుష్పగంధివదనంబు గనుంగొని 'యోలతాంగి! ము
న్నెవ్వఁడు చెప్పె నీవు జనియించిననాఁటిఫలంబు, నేఁడు నా
కవ్విధ మంతపట్టు నిజ మయ్యె, మహాపురుషుండు వానికై
యవ్వనభూమి కేఁగెద రయంబునఁ బొమ్మను చెప్ప వచ్చితిన్.'

86


చ.

అనిన 'ననిష్టము ల్గని యుపాయబలంబునఁ ద్రోచుఁ గాక స
జ్జనుఁ డధముండువోలెఁ గనుసన్నను జావ సుపక్రమించునే?
విను నృపనందనుండవు వివేకివి చక్కనివాఁడ వాత్తయౌ
వనుఁడవు నేఁడు నీకుఁ దగవా యిటు పల్కఁగ నాదు సన్నిధిన్.'

87


వ.

అని పుష్పగంధి పనికిన నారాజనందనుం డి ట్లనియె.

88


క.

'ఇదె వచ్చెదఁ జనని మ్మనీ
సదమలమతిఁ బలికినాఁడ శపథ మతని కే
మొదలనె; బోంకెడుబ్రతుకును
బ్రదుకే పూఁబోఁడి వక్రభాష లుడుగుమా!'

89


క.

అనవుడు 'నేమని పల్కితి
వినవలయం జెప్పు' మనియె వెలఁది; యతం డా
తనతోడఁ దాను మును ప
ల్కినశపథక్రమము దానికిన్ వినిపించెన్.

90


క.

విని నృపకన్యారత్నము
తనమదిఁ దలపోసి చూచి దానికి నొక కీ
ల్గనియెను, బుద్ధి చతుర్గుణ
మనుట సతులయందు నిశ్చితార్థ మనంగన్.

91