ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

మదనరేఖ కథ

101


చ.

ఒక ఘటికాద్వయంబు పని కూరక యింత విచార మేల?యిం
చుక యిటు నిల్చి నా నిజము చూడు నిశాచర! భూమి తోయ పా
వక పవనాంబరంబులు దివంబులు రాత్రులు సాక్షి నాదుమా
టకు నిదిగాక నీ మన సొడంబడ నే శపథంబు సేయుదున్.'

146


వ.

అనిన నమ్మగువకు రక్కసుందు వెక్కసపడి యి ట్లనియె.

147


క.

'నడిరేయి నిదురముంపున
నొడ లెఱుఁగక యున్నయతని నుగ్రగతిం బై
పడి పొడుచుక్రూరనరుఁ దే
గెదుగతి కేఁగెదు సుమీ మగిడి రాకున్నన్.'

148


చ.

అనవుడు నట్ల కాక యని యాసతి విప్రునియింటి కేఁగి య
ల్లన నతఁ డొంటి యున్కఁ బదిలంబుగఁ జూచి సమీపమందు ని
ల్చినఁ గని బిట్టుబిఱ్ఱఁ దన చిత్తము జల్లన మోము దేఱుకోఁ
గనుఁగొని 'యింత ప్రొ ద్దిటకుఁ గామిని! రాఁ గత మేమి?' నావుడున్.

149


క.

'విను మెఱిఁగి యెఱిఁగి నీవి
ట్లనఘా! న న్నడుగ నేల యలనాఁటం గో
లెను నీకోర్కికి మీ దె
త్తిన నాయౌవనము నుద్ధృతిం గనుఁగొనవే.

150


చ.

అనవుడు నద్దిరన్న మగనాలవు రాజతనూజ వీవు మ
జ్జనకుని శిష్యురాలవు పొసంగునె యెంతకు నెత్తికొంటి యో
వనిత! నమశ్శివాయ, తగువారలబిడ్డలు నిట్టి నీచవ
ర్తనముల కియ్యకొందురు గదా యిటువంటివ పో ప్రమాదముల్.

151


క.

కులహానియుఁ గులవృద్ధియుఁ
గులవనితలు మెలఁగునట్టి కుచరిత్రములం
బొలు పగుసుచరిత్రములం
దలకొనుఁ గాక మఱి యె వ్విధంబునఁ గల్గున్.'

152


చ.

అనవుడు నవ్వధూటి హృదయంబునఁ గొండొక లజ్జ నొంది యీ
యన యొక శిష్టు వోలె నిటు లాడెడు, వీనికి మాఱు పల్కకుం