ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

పుష్పగంధి కథ

85


ఆ.

పుష్పగంధి యెంత పొగులునో యేఁ బోయి
వారి కెల్ల నుచితవచనరచనఁ
జేసి యూఱడించి శీఘ్రంబ వత్తు నీ
యాన నన్నుఁ బనుపు' మనిన నతఁడు.

47


తే.

'అవుర పులిచేతఁ జిక్కిన యతఁడు విడిచి
పోయి క్రమ్మఱి వచ్చుట బొంకు గాదె
తళియఁ బెట్టినయశనంబు తలఁగఁద్రోఁచి
పిదపఁ గుడివెద ననువాఁడు బేలకాఁడె.

48


క.

అది గాక నీవు చని వ
చ్చెద ననుటయుఁ, బిదప నీవు చేరేదవని నే
వదలుటయు ననుయుక్తంబులు;
చదురుఁడ వగు దేని రమ్ము చయ్యనఁగదియన్.'

49


చ.

అనవుడు 'నోమహాత్మ! యిటు లాడఁగనేటికి నీదు సమ్ముఖం
బున నిటు పల్కి నాకు మఱి బొంకఁగ వచ్చునె సర్వజీవులం
దును మనుజత్వసిద్ధి గడుదుర్లభ మట్టిమనుష్యదేహ మె
త్తిన తుదిఁ గల్ల లాడి సుగతిచ్యుతి నొందునె యెట్టినీచుఁడున్.

50


ఉ.

కావున నాకు బొంకు పలుకం బని లేదు, వృధా వినాశమై
పోవఁగ నున్న యీచెనఁటి బొంది భవాదృశు లైన పెద్ద లా
పోవఁగ నారగించుటకుఁ బూని సమర్పణ చేయరా దొకో'
నావుడు నాతఁ డుగ్రముగ నవ్వి 'యి వేటికి నిన్ని మాటలున్.

51


క.

ప్రత్యయపరిపాలకుఁ డగు
నత్యుత్తముఁ డెచటఁ గల్గు? నప్పటి పనికై
సత్యోక్తులు పచరింపఁగ
నత్యాచారంబు మది ననాచార మగున్.'

52


వ.

అనిన నతం డతని కి ట్లనియె.

53


క.

'మనుజుఁడ, సత్సంగతి గల
మనుజేంద్రసుతుండఁ గల్ల మాటాడెదనే