పుట:Bhoojaraajiiyamu.pdf/107

46

భోజరాజీయము ఆశ్వా 2

వ.⁠

అదియునుం గాక.

⁠ 115

చ.⁠

గురునకు సేవ చేయుట దగుం దగువిద్యఁ బరిగ్రహింపఁగా; నరుదుగ నర్థ మిచ్చి పడయందగు నొందె, సువిద్య యిచ్చి వి స్తరముగ విద్య గైకొనుట దా నొక పక్షము, మూఁడురీతులం బరగుట దక్క నాలవయుపాయము లేదని చెప్పు శాస్త్రముల్.

⁠ 116

క.⁠

కావున నాతనిచేఁ గొన గా వచ్చును నిట్లు నాదు ఘనవిద్యయు నా భూవరున కొసఁగ వచ్చును టో వలయును భోజరాజపురమున కనుచున్.

⁠ 117

వ.⁠

ధారానగరంబున కేతెంచి భోజరాజుచే సత్కృతుండై యి ట్లనియె.

⁠ 118

తే.⁠

'ఆది వేఁటమై వచ్చి మీ రల్లనాఁడు మఱ్ఱికడ నన్నుఁ బొడగని మాటలాడి పరఁగఁ దోఁకొని రారె మీపట్టణమున కేను సర్పటి యనువాఁడ నెఱుఁగవయ్య!

⁠ 119

వ.⁠

మీకుఁ జెప్పకపోవుటంజేపి నాఁటికొఱంత వాపికొన వచ్చితి.' న్నరేంద్రుండు పెన్నిధిఁ గన్న పేదయుం బోలె నత్యంతసంతుష్టాంతరంగుండై పునఃపునః [1]ప్రణామంబులు చేసి యి ట్లను, 'నీశ్వరేచ్చ గదా! దీని కేది కొఱంత? నామీఁది కారుణ్యంబునఁ గ్రమ్మఱ నిట్లు వచ్చుటంచేసి నామనో రథంబు సఫలం బయ్యె' నని యనే విధంబుల నూఱడించిన నాసర్పటియు నతనిగుణవిశేషంబులు గొనియాడి యి ట్లనియె.

⁠ 120

చ.⁠

తిరిగితిఁ బెక్కుదేశములు దేవ! భవత్సము టైన మేదినీ శ్వరుఁ బొడఁగాన, నీకు వశవర్తిని యై విలసిల్లు నట్టిభా సుర మగు శబ్దభేది యను చోద్యపువిద్య తదీయలక్షణం బరయఁగ వేఁడి యేను బ్రియ మారఁగ వచ్చితి నిందు భూవరా!

⁠ 121

క.⁠

అల నాఁడును నీవిద్యా జలనిధి లోఁ తెఱుఁగలేక చపలాత్ముఁడనై

⁠

1. ప్రణమంబు