గీ. ఎఱచి తినువార లేనియు నెమ్ముమెడకు
గట్టుకొందురె? శ్రీనాథకవివరేణ్య!
సానికూతుల తగుల మీశానునకును
బలికితివి నీస్వభావము బయలుగాను.
గీ. ప్రాలుమాలికచే దాళపత్త్రపుస్త
కాటపవులనర్థపుందెరువాట్లు గొట్టి
కొఱతబడునని కుకవిని గొసరితిట్టి
పెద్దనయొనర్చినట్టి తప్పిదము నిదియె.
గీ. తనకు నంత:పురమునకు మనసులందు
నెడమడుగు పుట్ట ముద్దులొల్కె నుడులను
బారిజాతాపహరణంబు బల్కి మాన్చి
నట్టి తిమ్మనఋణము రా జెట్టుతీర్చు?
గీ. కృష్ణరాయడు చేసిన విష్ణు చిత్త
కావ్యమందలి భావము శ్రావ్యమెయగు
నెన్నిమార్లు పఠించిన నెఱుకపడని
వట్టి పాషాణపాక మెవ్వండుసదువు?
గీ. శ్లేషకావ్యంబు జేసి విశేషయశము
గనిన పింగళ సూరన గడుసువాడె
కాని శుభమస్తని యదేమి గారుడంబు
దెలుగు జేసినవాడు వైదికుని పగిది.
గీ. తగని గర్వంబునంజేసి తన్ను దానె
పొగడుకొనువా డటంచు జెప్పుదురుగాక
నాలిపలుకులు రావు తెనాలి రామ
కృష్ణ కవినోట బంగారు గిలకదీట.
