కాల్వలవేగ మాఁగుటయుఁ గన్గవ నిద్దపు టద్దపుంగవ౯
చెల్వునుగాంచె. కాని నడునెత్తి వికేశము. తక్కునౌదల౯
మొల్వదు నల్లవెండ్రుకయు. మోము వివర్ణ. మిఁకేమి భాస్కరా!
పెంతయు నేర్పడె౯. బలవిహీనుఁడనైతిని. దానఁజేసి ర
వ్వంతపనిం బొనర్చుటక యంగము లోపకపోయె. ఇట్లు బల్
వింతగ సప్డ నేను శతవృద్ధుగఁ దోఁచితిఁగాదె భాస్కరా! ౩౬
వింశతిహాయనప్రభృతి వేమఱు మూత్రములోనఁబోవు ధా
త్వంశమునుండి యేర్పడియె నంచు వచించె నొకం. డతండు తా
భ్రంశ మొకింతలేని మతిపాటవమున్న భిషక్కు భాస్కరా! ౩౭
విందును నైన చెళ్ళపిళ వేంకటశాస్త్రులుగారి శిష్యుఁ డా
నంది. కనిప్రియుండు. కరుణం గని యార్తుల దుర్నివార్యపు౯
క్రందులె పాపు. శేషగిరిరావని పిల్చు జనంబు భాస్కరా! ౩౮
స్కూలునఁ బండితుండుగను శోభిలు వేంకటశాస్త్రిగారిని౯
బాళి భజించిరా నరునుపట్టల నాగిరిరావుతోడుత౯
చాలినయంత సౌహృదము నాకు ఘటిల్లెఁగదయ్య భాస్కరా!
నలువదియొక్కవత్సరమున౯ మఱి బందరుఁ బోఁ దటస్థమై
తెలిపితి నాదు దుస్థ్సితిని దెల్లముగా గిరిరావుతోడుత౯.
సలిపెను దచ్చికిత్సకుఁడు చయ్యన మూత్రపరీక్ష భాస్కరా!
పర్వఁగనున్న నంజురుజ బాగుగఁ దోఁచెను రుక్ప్తతిక్రియా
ధూర్వహుఁడైన యాయనకుఁ. దోడన స్నేహితుఁడౌటఁదద్రుజా
గర్వమడంచు మందు నిడె. కైకొని తింటినినేను భాస్కరా! ౪౧
