ఉ|| గ్రాసముఁ గూర్చి నీ కభిముఖంబుగ నిల్చి మహాగ్రహంబుమై
బాసయొనర్చితి౯. సతులపట్లను నట్ల పొనర్చియుంటి. ఈ
చేసినబాస తప్పితిని. చిత్తము నాఁగఁగలేకపోయితి౯.
దాసరితప్పు లన్నియును దండముతో సరిపెట్టు భాస్కరా! ౧౪
ఉ|| ఇట్టివి పెక్కులున్నయవి. నేనును నీవును దప్ప నన్యు లీ
గుట్టునెఱుఁగ. రేటికిఁగ గూఢపుఁ జెయ్వుల బైటఁబెట్టుకొం.
టెట్టిరిగూడఁ జెప్పికొన రీ నవగోప్యము. లిట్టికట్టుల౯
దట్టులు చేసియుండరె ఘనంబుగఁ బూర్వమునందు భాస్కరా!
ఉ|| త్వత్తనుజాతయౌ యమున తాఁజని గంగను గూడుచోటనే
బత్తి మునింగివచ్చితిని. పాపముఁబాపరె యాపె యాపె? ఈ
సత్తలులేవె వారికి? ప్రసన్నముఖాబ్జలు కాకయున్నచో
ఇత్తఱినేని నీవు వచియించి యటు ల్పొనరింపు భాస్కరా! ౧౬
చం|| యమునము గంగ రెండు నొకడౌనెడ స్నాతుల పాతకంబు పూ
ర్వమువలె నున్నఁ బ్రాఁబలకు వమ్మయిపోయెడి.అవ్వె యాత్శదే
హమయిన నీవు వానిని యథార్థముఁజేయుభరంబు పూనకే
క్రమముననో వసించు టది కార్యముగామి స్శరింపు భాస్కరా!
ఉ|| ధాత్రిసమస్తబుద్ధులకుఁ దప్పక ప్రేరకుఁ డీవయంచు గా
యత్రి వచించుచున్నయది. అందున మామకబుద్ధి యి ట్లిహా
ముత్రవిగర్హ్యపుం బనులు పూనఁగఁ బ్రేరణసేయుచుంట నీ
మిత్రతయంద లోపమును మిక్కిలి బాఱెడుఁగాదె భాస్కరా!
ఉ|| సంధ్యల సర్ఘ్యము ల్విడిచి సంస్తుతిఁజేయుచునుంటి నిన్ను. మో
హాంధ్యముమై నొనర్చుకొల యెప్పటి దప్పుడ యీఁగకుండిన౯
వంధ్యతవాటిలు౯ శ్రుతికి. వాస్తవ. మింకనునేను దుర్గతి౯
బంధ్యుఁడనౌచు నుండెదనొ పాత్రుఁడనౌదునొ చెప్పు భాస్కరా!
ఉ|| మత్కృతకల్శషంబు లతిమాత్రములై మఱి దేనఁగూడ నీ
షత్కృశభావముం బొరయఁజాలమి దుర్గతి తప్పకుండిన౯
త్వత్కృప తప్పఁజేయునది. త్వత్సుతుఁడేకద నారకంబున౯
మత్కుణమట్లు పాపులను మూడ్చుచునుండెడివాఁడు భాస్కరా!
పుట:AarogyaBhaskaramu.djvu/17
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
