92 కవికోకిల గ్రంథావళి [సప్తమాంకము
తైఱఁగునఁ బల్లటిల్లి రణదేశమునన్ శయనించితో! మనం
బెరియఁగ నన్నుఁ దమ్ముని నిఁ కెంతగ లోఁదలపోసి కుందితో
అయ్యో ! కుశకుమారా, నాకన్నులవెన్నెలా, నన్నును నీముదు తమ్ముని విడనాడి పోయితివా ? వాల్మీకినాయన వచ్చి, కుశుఁడేడి' యన్న నేనేమి చెప్పుదును తండ్రీ ! ప్రియ తనూజా, నన్నుఁగూడ నీతోడఁ గొనిపొమ్ము. [మూర్ఛిల్లును]
మాండ : అమ్మా, యూరడిల్లుము. నేఁబోయి లవుని దీసికొని వచ్చెదను. [నిష్క్రమించును]
సీత : [తెప్పిరిలి] నాయనా కుశ కుమారా, ఒక్క నిమిషంబున లోకమెల్ల వెలిఁగించి మఱునిమిషంబున నస్తమించు నుల్కవలె నయినదా నీ బ్రతుకు ? వాల్మీకి నాయనగారుండిన సత్తిప:ప్రభావమునఁ బునర్జీవిని గావించియుండు నేమోగదా ! అకటా ! నాబోఁటి దురదృష్టవతికి నంతటి భాగ్యమబ్బునా ? నాముద్దుకూనా, పండ్రెండువత్సరములకే నీకు శతాయుష్యము సంపూర్ణమైనదా ?
పూర్ణిమా చంద్రుని బురుణించు నీమోము
కళలెల్లఁ దఱిగెనే కన్నతండ్రి !
కల్వఱేకులువోలు కన్నులు జిగిమాసి
మూఁతలు వడియెనే ముద్దుకూ !
సువిశాల ఫలకంబు సొంపుమీఱు నురంబు
శోణితం బొలికెనే సుందరాంగ !
ఆజానులంబమై యలరు దోర్యుగళంబు
బలము దొలంగెనే కలికి పట్టి !
