చతుర్థాంకము] సీతావనవాసము 43
బీడించుచున్నవి.
సీత : [మేల్కొని] మందారికా, - [కలయంజూచి] ఓహో అంత:పుర మనుకొంటిని. వత్సా, యరుణోదయ మయినట్లున్నది.
వనవృక్షచ్ఛదసంచయాంతరములన్ వ్యాపించిసూర్యాంశు కాం
చనకాంతుల్ పరికీర్ణ నిష్కముల యోజన్ నేల బింబింప భా
నుని భీతిం దిమిరంబు తారకల సందోహంబుతోవచ్చి కా
ననపాదంబుల నాశ్రయించె నన నానందంబు సంధించెడిన్.
లక్ష్మణా
లక్ష్మ : [ఆలోచించుచుఁ బలుకడు.]
సీత : [స్వగతము] నిన్నసాయంకాలమున నేఁ బిలిచినను దెలిసికొనక లక్ష్మణుఁ ఢేదియో యోచించుచుండెను. ఇప్పుడు సైతము అన్యాయత్త చిత్తుఁడై చింతించుచున్నాఁడు. [ప్రకాశముగ] అన్నా, లక్ష్మణా.
లక్ష్మ : అమ్మా, యేమంటివి ?
సీత : నిన్నటినుండియు నీవేలొకో దీర్ఘచింతానిమగ్నుఁడవై యున్నాఁడవు. నీ మోముచూడా దైన్య మొలుకుచున్నది.
లక్ష్మ : విశేష మేమియులేదు. ఈ వనమనోహరత్వమును దలపోయుచుంటిని.
సీత : [స్వగతము] అదియేమొ నామనమున నూహింపరానిసంశయము వొడముచున్నది. [ప్రకాశముగ] లక్ష్మణా, నిన్నటిదినమున మనము గంగానదిని తరియించితిమి గదా, ఇఁక ఋష్యాశ్రమముల కెంతదూర మేఁగవలయును ? వత్సా చూచితివా ఆ లేటికొదమను,
లక్ష్మ : ఎక్కడ?
