పుట:2015.391574.BHAKTIRASA-SHATAKA.pdf/482

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

శ్రీరంగేశశతకము

471


సీ.

కృష్ణా యనుచు ముద్దుకీరంబుఁ బలికింపు
                      మంచుఁ జెల్మిని చెలి ననునయించు
నల్లనివాని నీనాతి మోహించెనే
                      యని నవ్వుచెలియపై నలగి చూచు
గొల్ల లేమౌదురో కోమలి వెన్నదొం
                      గను దెచ్చునని నవ్వఁ గనలియుడుకు
వికటంబులకు నేమి వెలఁదులారా నన్నుఁ
                      జీదరించకుఁ డంచుఁ జెలులఁ బల్కు


గీ.

నౌర నాసామి నిను మానసాబ్జమందు
నిలిపి నీసుగుణంబులె దలఁచుగాని
వేరె యొకమాట వినదు నిండారఁ గనదు
వీత...

16


సీ.

మోము చందురునంటి ముంగురుల్ శ్రమవారి
                      గురిసి కార్మొగు లనఁ గొమరు మిగుల
నూర్పు దెమ్మెరలచే నుడికి కెందలిరాకు
                      వంటి వాతెర వసివాడు జూప
ముఖవాసనాలోభమునఁ గ్రమ్ము భృంగసం
                      తతి నాస గ్రాచఁగాఁ దలఁగిపోవ
మైదట్టముగఁ బూయు మంచిగందము పరి
                      తప్తమై తుకతుకధ్వనుల నుడుక


గీ.

సఖుల మరపించి మదిలోన సంభ్రమించి
విడనితమి సాయమూని ని న్వెతుకఁబూని
విపినములపొంత కలకాంత వెడలె నంత
వీత...

17