58
శంబుక వధ.
సంస్కృతము న్చేకొనుట మిగుల కష్టము. మొన్న మా బాబ
య్యగారు వ్యాకరణ మారంబిం చెదమని చెప్పినారు.. అప్పటి
నుండియు నాకుజెప్పరాని ఆనందముబుకు చున్నది.
శ్రీ:- అంత సంతోషముగా నున్నదిగా . మంచిమాటయే. నీ కేమ
యినఁగావయు నేమో చెప్పుము. మేమిచ్చెదము.
బ్ర:బ్రహ్మచారులకుఁ గోర్కెలేముండును. విద్యా వ్యాసంగము
దక్క? అవిద్యను బాబయ్య గారు చెప్పుచునే యున్నారు . అయి
నను నితరులనుండి యేవస్తువయినను నూఱక తీసి కొనుట దోషమని
బాబయ్య గారు చెప్పుచు చుందురు. వారికిఁ గోపమువ చ్చుపని
జేయజాలను.
శ్రీ: మేమిచ్చిన వస్తువును దీసికొన నొల్లవా ?
బ్ర: నూబాబయ్యగారిష్ట పడిన యెడల.
శ్రీ:- అట్లయిన మా బాబయ్యగానిని గను గొందును గాని నీవుపోయి
మేము వచ్చితిమని తెలియఁ చేతువా ?
బ్ర- చిత్తము. సంశయమెందులకు ? (నిష్క్రమింతురు)
ఖర్జూర వనము
(పీఠముపై - శ్రీరామచ ద్రుఁడుపవిష్టుడగును. శిష్యగణపరి
వృతుఁడై శంబుకర్ష సమీపమునఁ గూర్చుండును.)
శం:దేవా! మాయాశ్రమము నేటికి గదా పవిత్రమైనది. మీకాతి
థ్యము నోసంగి మేమును జరితార్థుల మైతిమి.
శ్రీ: సంయమీంద్రా ! మిమ్ములను దర్శించి మేముకు బరితుష్టుల
