పుట:2015.373276.Rangaraya-Charitramu.pdf/7

6

రంగారాయచరిత్రము

⁠

త్రులగుమంత్రులును నాయకులును గాయకులును దక్కుఁ గలపరివారంబు గొలువఁ గొలువుండి గోష్ఠీవినోదంబున.

⁠ 12

మ.⁠

ననునానాపృథివీంద్రచంద్రకృతసన్మానున్ రఘూత్తంస పా వనపాదాంబుజసేవనానిరతు సత్ప్రాచీనవిద్వత్కవీ శనికాయాదరణీయదిట్టకవివంశప్రోద్భవున్ ధీరసా యను నారాయణుఁ జూచి యిట్లు పలికెన్ హర్షాంబుధిం దేల్చుచున్.

⁠ 13

తే.⁠

హైమభూషావిశేషవర్షాశనాగ్ర హారముఖ్యబహూకృతుల్ గారవమున నందుకొంటివి మాచేత నస్మదాశ్రి తాగ్రణివి దిట్టకవిరాజ యరుణతేజ.

⁠ 14

ఉ.⁠

భారతయుద్ధమట్టు లతిభాసురతం గనుపట్టుచు న్మహా వీరరసప్రధాన మయి వేడుక నింపెడు రావువారిదు ర్వారరణప్రసంగ మతిరమ్యతరం బది గద్యపద్యసం భారయుతంబుగా నొకప్రబంధ మొనర్పు మదంకితంబుగన్.

⁠ 15

వ.⁠

అని యనూనయింపుచుం బరిమళపరిమిళిత కర్పూరవీటీ కనకశాటీనిరాఘాటధాటీజనవఘోటీపరంపరాది సత్కా రంబులఁ బ్రియంబుఁగొలుపుటయుం గౌతూహలంబు వొ డమి తత్ప్రారంభంబునకు మంగళోజ్జృంభణంబుగాఁ గృతి పతివంశావతారం బభివర్ణించెద.

⁠ 16

మ.⁠

సనకాదు ల్భజియింతు రెవ్వనిపదాబ్జాతంబు నేపుణ్యశీ లుని యంఘ్రిన్ జనియించి జాహ్నవి కడున్ లోకత్రయీలోకపా వని యౌనట్టి రమామనోహరుని దివ్యశ్రీపదాంభోరుహం

⁠