| |
వలయు ననిన భూదేవివాక్యంబులకుఁ దత్సభాసదు లందఱుఁ దమలో విచా
రించి నిశ్చయించి విరించి కిట్లనిరి.
| 34
|
| క. |
ఈ దేవి యిట్లు దుఃఖిత, యై దూఱుఁగ నూరకుండ నగునే [1]మన కీ
వాదిభవుండవు భువన, ప్రాదుర్భావంబు నీకుఁ బని యట్లగుటన్.
| 35
|
| సీ. |
వాసుదేవుఁడు మహేశ్వరుఁడు విశాఖుఁడు వాసవుం డంబుధీశ్వరుఁడు యముఁడు
ధనదుండు చంద్రుండు తపసుండు పవమానుఁ డనలుండు సురమంత్రి యసురగురుఁడు
విశ్వులు రుద్రు లశ్వినులు సాధ్యులు యక్షగంధర్వరాక్షసగరుడభుజగ
కిన్నరప్రముఖులు గిరిసరిజ్జలధులు ననఁ బేరుకొన్న వీరంతపట్టు
|
|
| తే. |
వారుఁ దమతమయంశముల్ వసుధమీఁద, [2]నతులభూసురక్షత్రియాన్వయములందు
యోనిజులు నయోనిజులు గా నుద్భవింపఁ, జేసి భారావతరణంబు సేయవలయు.
| 36
|
| క. |
నావుడు మేలగు నిట్టులు, గావించుట లెస్స యని తగం బలికి జగ
ద్భావనుఁడు పద్మభవుఁడు సు, రావళితో మఱియు నిట్టు లనియెం బ్రీతిన్.
| 37
|
బ్రహ్మనిదేశంబున సముద్రుండు శంతనుం డై పుట్టినప్రకారము
| క. |
విను మేను తొల్లి సాయం, తనసమయమునందు వనధితటమునఁ బ్రజ్ఞా
ఘనుఁ డగుకశ్యపమునితో, ననుపమతత్త్వార్థగోష్ఠి నాసక్తుఁడ నై.
| 38
|
| సీ. |
ఉన్నంతఁ జంద్రోదయోద్దామదర్పుఁడై యాసరిద్విభుఁడు గంగాసమాగ
మంబునఁ బొంగారి యంబరచుంబిచంచద్వీచితతితోడ సరభసముగ
నేతెంచి మాయున్నయెడ నిండఁ దొట్టి యంతటఁ బోక మమ్మును దడుపుటయును
నేను నవ్వుచుఁ దగునే యిట్లు శాంతుఁడ వగు మని పలికిన నాక్షణంబ
|
|
| తే. |
శాంతుఁడై తనుత్వము నొంది చాఱుఫేన, వస్త్రుఁడును నూత్నకంకణోజ్జ్వలతరంగ
భుజుఁడు ముక్తామణిస్తోమభూషితుఁడు,నగుచు రాజన్యు[3]వలెను సొంపార నిలిచె.
| 39
|
| వ. |
అవ్విధం బాలోకించి యేను భావియగు దేవకార్యంబు వీక్షించుటం జేసి యతనితోడ.
| 40
|
| క. |
రాజోచితజృంభణమున, రాజాకృతితోడ సింధురాజ కడఁగి యీ
రాజసము నీవు చేసితి, రాజై యటుగాన యుర్విఁ బ్రభవింపఁ దగున్.
| 41
|
| వ. |
శాంతుండ వగు మని యేను పలికినం దనుత్వంబు నొందితివి గావున శంతనుం డనం
బరగెద వీగంగయు నిప్పు డెట్లట్ల నీకు భార్య యయ్యెడు ననినం దలంకి సము
డ్రుంగు గంగాసమేతంబుగా సాకారుం డై నాకుం బ్రణామంబు సేసి.
| 42
|
| ఉ. |
పర్వపుఁగాలముల్ జలదపఙ్క్తులతోఁ బవనంబు రేఁగి యం
తర్వలనంబు సేఁతయు సుధాకరదర్శనము న్మదూర్ములం
బర్వఁగఁ జేసె నాకు నిది పన్నుగ నైజము గాని యేమియున్
గర్వము గాదు శాప మొసఁగం దగునే జగదీశ దీనికిన్.
| 43
|
- ↑ మనకున్ ఆది
- ↑ నఖిలభూమిసురక్షత్రియాన్వయముల
- ↑ కరణి
