చ. |
చనుగవ వ్రేగునన్ మిగులసన్నఁపుగౌ నసియాడఁ గెంపుమీ
ఱిన నునుబట్టుచేలకటి ఱింగులు వాఱగఁ గట్టి భూమిభృ
త్తనయ ప్రసూసగుచ్ఛములుఁ దాలిచి లేజిగురు ల్ధరించి వ
చ్చిన నడదీగవోలె నిలిచెం దరుణేందుకిరీటిసన్నిధిన్.
| 215
|
22 లక్షణము
ఆ. |
ఱాచుటయును ఱాయి ఱాఁగ ప్రేఱేచుట
ఱెప్ప ఱేవు ఱేసి ఱేకు ఱేఁడు
ఱేల ఱేచు గుక్క ఱేఁగు ఱోయుట ఱోత
ఱోలుటయును బండిఱాలు శర్వ.
| 216
|
వ. |
ఇందులో ఱాచుట ఱకార మగుటకు చింత్యము.
|
|
రేఫ యగుటకు
ఉ. |
రాహువుఁ గాను ని న్నరయ రాచిన శూలినిఁ గాను నీతను
ద్రోహము చేసినట్టి యల రోహిణితండ్రిని గాను తజ్జగ
న్మోహిని నీలనీలకచ ముద్దులచక్కెరబొమ్మఁ గూర్ప క
య్యో హరిణాంకతావక మయూఖముఖంబుల నేచ నేటికిన్.
| 217
|
మాదయగారిమల్లన రాజశేఖరచరిత్ర
వ. |
మఱియు నుదాహరణములు రేఫ లగుటకు బహుళముగా
గలవు.
|
|
గీ. |
రాయియనెడుచోట బాయక రేఫయం
చాద్యులై బ్రసిద్ధు లైనకవులుఁ
గృతుల నిలిపి రమలమతి తిక్కనయు గురు
రేఫఁ గాఁగ నిలిపెఁ గృతి నుమేశ.
| 218
|