క. |
చేరువ నమ్మామిడిపం, డారూఢిగఁ గొమ్మయందు నందినయటులే
తోరముగఁ గానిపించినఁ, గోరికఁ జే సాఁచి యందుఁ గొనఁబోవుటయున్.
| 78
|
తే. |
ఫల మొకించుకయెడఁ గనంబడి కరమున, కందకుండిన వే నిక్కి యవ్వధూటి
కోర్కి నప్పుడు వెండియుఁ గోయఁబోవ, నటులె యెడఁ జూపి కేలికి నంద దయ్యె.
| 79
|
వ. |
అప్పు డప్పొలఁతి నితాంతజఠరానలసంతప్తసకలావయవ యగుచు సమీపంబునం
బడియున్నపుత్త్రకు నొక్కనిం దెచ్చి వైచి యెక్కి యందుకోనం బోయినఁ దత్ఫలం
బందక యంతరంబు గలిగియుండె నట్లు క్రమక్రమంబునఁ బుత్త్రశతంబు సోపానపద్ధ
తిఁ గావించి కోయంబోవుచున్న నది యెప్పటియట్ల యందకున్న నత్యంతదీనానన యై
కన్నుల నశ్రుకణంబు లురల నేమియుం దోఁపక చీకాకుపడి ఫలం బెగదిగం
జూచుచున్నసమయంబున.
| 80
|
విష్ణువు వృద్ధవిప్రుఁడై వచ్చి సుదతికి మేలు చేసి యంతర్హితుం డగుట
సీ. |
చినిఁగిననీర్కావిచిన్నదోవతియును, దట్టంపుఁదెలిజన్నిదములగుంపు
రదనహీనవిశాలవదనగహ్వరమును, రహి మించుదండంబు రాగిచెంబు
దళముగా నరసిన తలయు గడ్డంబును, జెప్పులు దావళి దుప్పటియును
మడతలఁ దేఱుచామనిచాయనెమ్మేను, మందయానము జపమాలికయును
|
|
తే. |
గొనబుమీఱెడుగోపిచందనమృదూర్ధ్వ, పుండ్రమును గల్గి యప్పుడు భూసురోత్త
మాకృతి ధరించి చెచ్చెర నచ్చెరువుగ, వచ్చె నచ్చటి కిందిరావల్లభుండు.
| 81
|
క. |
చనుదెంచి యశ్రుముఖియును, ఘనశోకాన్వితయు క్షుద్వికారార్తయు నై
వనిఁ ద్రిమ్మరునమ్మానినిఁ, గని యావృద్ధద్విజుండు కరుణం బలికెన్.
| 82
|
క. |
ఏమిటి కేడ్చెద వివ్వన, భూమిం ద్రిమ్మరుచు ముగుద పొలఁతీ మూలం
బేమి యిటు లార్తి నడలఁగ, నీమదిఁ గలవగపుతెఱఁగు నిక్కమ చెపుమా.
| 83
|
తే. |
అనుడు సతి పల్కె నీ వెందు నరుగఁగలవొ, పొమ్ము నాతోడ నీ కేల భూసురేంద్ర
యని తిరస్కారముగ వచించిన నతండు, హితవచోరూఢి వెండియు నిట్టు లనియె.
| 84
|
తే. |
వనిత యిటు లొక్కతెవు నీవు వనములోన, నలమటించుచుఁ దిరుగుట యరసి చూచి
తెలిసికొనిపోవు టుచితరీతిగఁ దలంచి, వచ్చితి నెఱుంగఁ జెప్పు నీవర్తనంబు.
| 85
|
సీ. |
అనవుడు నచ్చాన యతని కిట్లని పల్కె, విను భూసురేంద్ర నా విన్నపంబు
సూర్యోపమానతేజోనిధి యైనని, కుండధాత్రీనాథకుంజరునకు
|
|