మార్జారము లగపడెను. అడవియందు బిడాలము లుండునా యని సూర్యనా యన్న : చెను. మనము నేవేని యుండునో మన మెముంగము. రాషకుత్త ముజముగా మన మున్న నా మని సీతారామరాజు విదులు చెప్పెను.
కొంత ముందు నడచిక. అదొక్క పొద వాపునం బారానత మిధునము లంజను అవి మొండోంట్ తో ముచ్చట లాడుముసు. గడ్డ ఆంజను వెదకొని భక్షించు చుండెను. ముప్పము కలహింపక యువి యెంతో ముచ్చ టగాఁ దిరుగుచుం గింజల వేదకనుకు నో చేసికొనును గుంపుగా నుండి ఆరుగురు నక్షసము నభ్యసించున ట్లుం వెను, సఖా! చూచితిని దా! ఒక కార్యమునందుఁ బెక్కం డ్రు ప్రవర్తించు చోఁ గలహింగాక యితకుల సంచింపక స్వాత్థపరులు గాక ముచ్చటగం చను ప్రయత్నము చేయుచు ఫలసిద్ది దై నముపై నునిచియున్న నెంతపు సుఖము గలుగునన్ యీ కలవకముల చర్య జోధించుచున్నది. నిన్న గురువుగా రీవిషయమునే నొక్కి చెప్పిరి మఱచితినో యేమి? అనఁగా సూర్యనారాయణవర్మ మఱచిపోలేదు. నిక్కముగ నీవన్న యల్లే వీనిచర్య 'తెలుపుచున్నదనెను. ఇంచుక తడ నందుఁ బుచ్చి మణినాలుగడుగులు ముందు జరగి యొక్కచో దృష్టి సాగించిరి. మహావృక్షమున గొప్ప కొమపైన గూరుచున్న శాఖామృగములు శనఁబడెను. అందొర వానరము పాదము నుండి 5 క్షము వెడలుచుండెను. ఒక్క...ఁతి యేవో యాకులు తెచ్చెను. వేశ్క మర్కటము వాని నందుకొని తుసు కలుగాఁ జేసెను. ఇంతలో వేటొక్కక పీతల్లజ మల్లన నారక
