పుట:సకలనీతికథానిధానము.pdf/127

ద్వితీయాశ్వాసము

121

తే.⁠

తడవు నొక్కని మనమునఁ దలఁచు నొకని వన్నె యొకనికి నొకనికి వలపుఁ జెప్పు నింట నొకఁడుండ నొకని బొన్నింట(?) గలయు వారవనితలఁ దెలియ నెవ్వారు గలరు.

⁠ 330

క.⁠

పెక్కుబొజుంగుల మెలఁపిన యక్కామి యేలఁ దక్కు నన్యునకును దా దక్కఁగఁ దలఁచిన పసిఁడికి దక్కును నది లేకయున్నఁ దక్కకతక్కున్.

⁠ 331

శా.⁠

సాక్షా న్మన్మథుఁ గూడి యిష్టగతులన్ సంభోగముల్ సల్పినం దాక్షిణ్యంబునఁ గూడియున్నతఱి భేదంబొంది హేమాంబరా పేక్ష న్నిల్వ కుబేరునిం గలసి చూపెం గూర్మి కామాంధయై దాక్షారామమునందు నొక్కసతికాంతల్ పేదకుం గూర్తురే.

⁠ 332

వ.⁠

అట్లు గావున ధనంబుదక్క దక్కినమోహంబులు లేవనిన విప్రుండు నవ్వుచుం జనియె నంత.

⁠ 333

సీ.⁠

జనపతిచెలికాఁడు చారాయణుఁడు రత్న         సుందరిదూతితోఁ గందువెట్టి యిరువురు జగడింప నింతు లిద్దఱుఁ గూడి         తమలోనఁ దలపోయఁ దరుణి యోర్తు పలికె నిట్లని భూమిపతిసఖుతోఁడ మే         ఖల కేల కలహింపఁ గారణంబు పోరినయిండ్లనుఁ బొరుగులు మనవని         చెప్పెడుమాట నిశ్చితముగాదె

⁠

తే.⁠

వీరిజగడంబు మాన్ప నెవ్వారితరము సరట[1]గజయుద్ధమునఁ దొల్లి జైనపల్లె తోఁడ గూడంగఁ గాసారతోయజములు నాశమును బొందె ననిన నన్నాతి యనియె.

⁠ 334

1. సరట = తొండ