సుందరకాండ
7
నెత్తురు జొత్తిలు నెలత వక్షమును
చూచి, ఆగ్రహ క్షుభితుడ వగుచును
త్రాచుపామువలె లేచి, జానకిని
అడిగితి వట అప్పుడె భరతాగ్రజ!
8
భయశాలిని! నీ వక్షస్తలమును
గిచ్చి గోళ్ళతో గీఱి చీల్చె నెవ?
డక్కసు క్రక్కెడి అయిదు తలల నా
గినితో వెఱవక క్రీడలకు దిగెను?
9
ఇటు నటు కలయ పరీక్షించితి; వగ
పడె నది పొంతనె, వాడి గోళ్ళ నె
త్తురు తడియాఱ, కెదురు చూచుచు అ
చ్చలమున నున్న పిశాచిని కాకిని.
10
తెలి సె నీ కతీంద్రియ దృష్టి, నపుడు
గాడుపు వడితో మూడు లోకములు
చరియింపగల వర మందిన ఆ
దుష్టకాక, మింద్రునికి సుతుండని,
11
అంతట నీవు మహాబాహూ! కో
పాకుల నేత్రుడవయి, కాకమునెడ
హింసాహింసల ఎడమడువు లరసి,
జాలిమాలి కాకోలము చంపగ.
12
నిశ్చితమతివై నీ వపు డచ్చట
పఱచియున్న దర్భలలో నొక పో
చనుగొని బ్రహ్మాస్త్రముగా అభిమం
త్రించితి, వది తీండ్రించెను కరకరి.
497
