సర్గ 1
164-165
కోరలు నిగుడగ ఘోరనరక గ
ర్తమువలెనున్న సురస నోరారసి,
కుంచె దేహ మంగుష్ఠమాత్రముగ
బుద్ధిశాలి కపిపుంగవు డప్పుడు.
166
వెంటనె వానరవీరుడు సురసా
వక్త్రబిలములోపల చొరబడి, వడి
దాని దేహము యథాయథలుగ ఛే
దించి, వెడలి, మీదికెగసి, యిట్లనె.
167
నీదు నోటిలోనికి చొచ్చితి, వి
చ్చేసితి; నన్నాశీర్వదించి, సెల
విమ్ము నాకు, పోయెద దాక్షాయణి!
సీతను దాచిన చేలకు వేగమె.
168
రాహుముఖ వినిర్గతుడగు శశివలె,
తన ముఖకందరమునబడి వెలువడి,
వెలుగుచున్న కఫివీరుని చూచుచు,
పలికెను నిజరూపముతో సురసయు.
169
పొమ్ము! యథాసుఖముగ శుభమగు; నీ
యిష్టార్థము ఫలియించును పావని !
రఘుకులతిలకము రాముని పజ్జకు
జనకసుతను సీతను పొందింపుము.
170
హనుమంతుడు చేసిన మూడవ దు
ష్కరకార్యంబును కాంచి భూతములు
'సాధుసాధ'ని ప్రశంసాగీతల
కీర్తించిరి ఉద్గ్రీవస్వరముల.
