సుందరకాండ
6
ఇది అన వచ్చును ఇది అనరా దని
అంజాయింపడు ఆగ్రహ వివశుడు;
అదుపు మీఱి చేయని అకార్యమును,
పలుక కూడని అవాచ్యము నుండదు.
7
ఎడద సుడింబడ మిడిసిన క్రోధము,
ముదిసిన కుబుసంబును సర్పమువలె;
సహనముతోడ విసర్జించు నెవడు
ఆతడె పురుషుం డని చెప్పందగు.
8
సీతయున్నదని చింతింపక లం
కను సాంతముగా కాల్చితి నిస్సీ !
స్వామి ద్రోహము సలిపితి, పాపిని,
దుర్బుద్ధిని, ఎందుకు నా బ్రతు కిక !
9
ఎపుడు లంకను దహించితి సర్వము
అపుడె జానకి లయంబయి యుండును,
స్వామి కార్యమును భగ్నము చేసితి
దూర మరయ, కవిచార బుద్ధినయి.
10
ఎందుకోసమయి ఈ ప్రయాస కొడి
గట్టితి,అది విఘ్నంబయి పోయెను;
కాల్చినాడ లంకను పూర్తిగ సీ
తా రక్షణమును తలచక పోతిని.
11
సాధించిన పని స్వల్పం బయినది
అందుకు సందేహము లే దింతయు,
రావణు మీది దురంత రోషమున,
చేసితి మూలచ్ఛేదము తడయక .
411
