సర్గ 1
126
క్రుద్ధుడయిన ఇంద్రుడు వజ్రాయుధ
మె త్తి నావయిపు కేతెంచిన తఱి
సుడిగాడుపువలె వెడలి సమీరుడు
చుట్టి నన్ను పడనెట్టె వారిధిని.
127
నీ జనకుడు కరుణించిన కతమున
దక్కెను నాకీ ఱెక్కలు పావని !
అది మొద లీ లవణార్ణవమున ఱె
క్కలను ముడుచుకొని కాలము గడపుదు.
128
రక్షించెను నను పక్షంబుతో
కాన , నాకు భగవానుడు పూజ్యుడు,
ఇది మన బాంధవహేతు, వందుచే
మాన్యుడ వీవును మాకు మహాకపి !
129
ఇట్లు నడిచె మును పీ వృత్తాంతము
కావున, కపిశేఖర! నీ విచ్చట
విశ్రాంతిం గొని, ప్రీతుడవై , మము
ప్రీతుల జేయు మభీష్టము తీరును.
130
అపనయింపుము ప్రయాసల వేసట,
అందుకొనుము మా అతిథి పూజలను,
బహుమానింపుము సుహృదుల ప్రీతిని,
ప్రీత మనస్కుడనై తిని నినుగని.
131
నగవరుడగు మైనాకుని పిలుపును
ఆదరించి బదులాడె నిటుల హరి,
ప్రీతుడనై తిని "ఆతిథ్యము గ్రహి
యించ” ననుచు భావించి కినియకుము.
