సుందరకాండ
106
అచ్చపు మేలిమ నతిశయించు శిఖ
రము లెగసి స్వయంప్రభలను చిమ్మగ,
రాణించెను నగరాజు 'నూరుగురు'
సూర్యులు పొడిచిన శుద్ద శోభలను.
107
తనముం దసంగతముగా, వారిధి
నడుమ లేచి నిలబడిన గిరిని గని,
అనుమానించెను హనుమంతుం డది
విచ్చేసిన ఒక విఘ్నభూతమని.
108
అతివేగ బలోద్దతుడు మహా కపి,
వజ్ర కఠినమగు వక్షంబు నడచి,
పడత్రోసెను పర్వతము నమాంతము,
ఝంఝావాతము జలధరమునువలె.
109-111
ఱొమ్ముతాకునకు దిమ్మతిరిగి పడి
హరి బలవేగము నెఱగి ప్రీతుడయి,
మానుషరూపము పూని నగేంద్రుడు
వానరేంద్రుతో పలికె నెలమినిటు.
112
అతి దుష్కరకార్యము సాధింపగ
సమకట్టితి విచ్చట కపిసత్తమ !
ఇంచుక నా శిఖరాంచల శయ్యల
విశ్రమింపుమీ వేసట జాఱగ.
113
రఘుకులీను లగు రాజఋషుల ప్రే
ముడిని సముద్రుడు పుట్టెను పొదలెను,
రాఘవ హితకార్య వ్రతు ని న్నిత
డర్చించుటకయి అర్థించు నిపుడు.
27
