పుట:శ్రీ సుందరకాండ.pdf/375

ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

సర్గ 47


29
ఈతని నిట్లె యుపేక్షించిన వ
ర్థిలు, పరాక్రమ, మతిక్రమించు నను
కాన, వధించుటె కార్య మిపుడు నా;
కగ్నిని విడరా దల్ప కణంబని.
30
ఇటు తర్కింపుచు, ఎదిరి బలోద్వే
గము, స్వకర్మయోగమును పోల్చి; అ
క్ష కుమార మారకమున కీకొనె,
ఆత్మ వేగబల మావహింప హరి.
31
శిక్షితంబులయి చేవతేలి, రథ
భారంబును తడబడక లాగగల
అక్షుని యెనిమిది అశ్వములను, అఱ
చేతులతో చెచ్చెర చావపొడిచె.
32
ఆ వెంటనె సుగ్రీవ సచివు డగు
హనుమ తన్నులకు హతమై కూలెను
రథము, కొప్పరము శిథిలమై యిరుసు
విరిగి తునిగిపడె విన్నువిడిచి భువి.
33
అక్షకుమారుండంతట, రథమును
విడిచిపెట్టి, తన విల్లుపూని, ఖ
డ్గంబుతోడ ఆకసమున కెగసెను;
యాగమహిమ దివికేగు ఋషిపగిది.
34
సిద్ధసుపర్ణులు సేవించెడి విపు
లాకాశమున నిరంకుశముగ విహ
రించు రాజసుతు రెండుకాళ్ళు బిగ
బట్టె వాయుజవ బలుడు మహాకపి.

362