సర్గ 40
17
పూతశీలవు, పునీత వీవు, దే
వీ! రాఘవునకు ప్రియమగు చిహ్నము
మఱియొకటిమ్ము సమర్పింతును, దా
నినిగని ఆనందించు నతండును.
18
అన విని జానకి, హరివర ! అన్నియు
అరసియె, నా కేశాభరణము ని
చ్చితి, గుర్తించును పతియును దీనిని,
నామాట వినుము, నమ్ముము నీ వనె.
19
సతిపలుకులు విని సామీరి, శిరో
మణిగొని, వంగి నమస్కరించి, గమ
నోత్సాహముతో ఒడలు పెంచసా
గెను, వినువీథి నెగిరిపోవు తమిని.
20-21
పెరుగుచున్న బహు వేగశాలి కపి
వీరుని రూపము వీక్షించుచు, క
న్నీళ్ళచాళ్ళు నిండిన ముఖంబుతో,
మఱల పలికెసతి మందస్వరమున.
22
హరివతంస ! సింహములవంటి రా
ఘవసోదరులను, కపిరాజును, సే
నాపతులను, వానరులను, సచివుల
నందఱిని కుశల మడిగితినను, మట.
23
దుఃఖజలంబుల దొప్పదోగు న
న్నుద్ధరించును రఘూద్వహు డెట్టుల,
అట్టు లతని మది హత్తగ చెప్పుము,
అందుల కీవె సమర్థుడవు హరీ!
