ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
సుందరకాండ
43
కామవశుండయి రాముండేదో
ధ్యానమున మునిగి అన్యము నేమియు
చింతింపడు రవ్వంతయును మనో
వాక్కాయ వ్యాపారదూరుడయి.
44
రాజోత్తముడగు రాముడు నిద్దుర
రాక తపించును రాత్రిందివములు,
కన్నులు మూసిన కలవరించు సీ
తా యని పలుమరు తీయని యెలుగున.
45
పండుగాని పుష్పముగాని, మ ఱే
రమ్యమగు పదార్థంబుగాని కని,
ఉడికి ఉబుకు నిట్టూర్పులు పుచ్చుచు
హా ! ప్రియా యను తహతహ మైమఱచి.
46
రఘునందనుడు,స్థిర వ్రతనిష్ఠను,
నిన్నె యెపుడు ధ్యానించును, పిలుచును,
సీత సీతయని వా తెఱ కదలుచు,
యత్నించును నీ అడపొడ లెఱుగగ.
47
రామునివలె దుర్భర దుఃఖితయగు,
జనకజ, ప్రియుకీర్తన విని కనబడె,
శేషమేఘములు చిందులు మానగ
చంద్రుడు పొడిచిన శారద నిశివలె.
287
