సర్గ 32
5
రామరామయని వేమఱు పలవును,
హా ! లక్ష్మణయని అంగలార్చు, దుః
ఖార్తి మిగుల హా ! యని రోదించును,
మందమందమయి మ్రాన్పడ కంఠము.
6
అటు లేడ్చుచు తన అంతికమందున,
వృక్షము కొమ్మల వినయముగ నణగి
మణగియున్న హనుమంతుని తలచెను
జానకి, అదియొక స్వప్నం బగునని.
7
వానరనాథుని ఆనల నడచెడి
సూరివరేణ్యుడు, సుగ్రీవ సఖుడు
నిడుమోమును చప్పిడిముక్కును పొలు
పారు వానరుం డగపడె నప్పుడు.
8
కళవళపాటున కాళ్ళుచేతు లా
డక, ప్రాణములు తడబడ సొమ్మసిలి,
ఇంచుక స్పృహకొనలెత్తగ, క్రమ్మఱ
తలపోసెను మైథిలి లోలోపల.
9
ఈ కలలోన వికృతరూపంబగు
కోతి కానబడె, కూడదందు రిది;
స్వస్తి ! రామలక్ష్మణుల, కాప్తులకు,
స్వస్తి ! రాజఋషి జనకునకు, పితకు.
10
పూర్ణ చంద్ర శుభముఖుడగు రాముని
స్మరియింపుచు సుఖమెఱుగక , కన్నులు
మూతపడక, వాపోవుదు, నీ జా
గరములలో ఇది కలగాదు నిజము.
