సుందరకాండ
12
అదియట్లగుటను, అఖిలరత్న కూ
లంకషంబయిన లంకానగరము,
నీయపరాధాపాయము కతమున
సర్వంబును నాశనమగు శీఘ్రమె.
13
దూరాలోచన త్రోసిరాజని, వి
శృంఖలముగ చేసిన అకార్యముల
పాపములే నిను భక్షించు, అపుడు
సర్వభూతములు సంతోషించును.
14
నీ పాలనమున నిష్ఠురబాధల
కగ్గమైన ప్రజ, ఎగ్గుతీఱెనని
సంతసింత్రు నీ చావును కని విని,
దేవు డరిష్టము తీర్చెనటంచును.
15
నీ యైశ్వర్యము నీ ధనకనకము
లించుక ఆకర్షింపలేవు నను,
సూర్యుని ఛాయాసుందరివలె, రా
ముని తప్ప పరుని ముట్టదు జానకి.
16
లోకనాథు, సుశ్లోకు, రాఘవుని
దక్షిణహస్తము తలగడగాగొని
పూతయైన యీ సీత వేఱొకని,
తలచిచూడ, దిక , తాకుట యెక్కడ ?
17
వసుధా చక్రేశ్వరుడగు రాముని
కర్ధాంగిని, నే నార్యను, రాక్షస !
వ్రతియై శుచియై, స్వాత్మవేత్తయగు
విప్రోత్తమునకు వేదవిద్యవలె.
185
