పుట:శ్రీ సుందరకాండ.pdf/170

ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

సుందరకాండ

                 29
సహనంబున భూజనని బోలు నీ
కమలేక్షణ రాఘవుల రక్షణన్
మెసలె మునుపు, రక్కసుల కావలిని
చెట్టుక్రింద గాసిలుచున్నదిపుడు.
                 30
మంచుపడ్డ తామరపువువలె శో
భలు మాయగ నెవ్వగల కృశించుచు,
సహచరుబాసిన చక్రవాకివలె,
దీన దశానిహతిన్ బడె జానకి.
                   31
చలికా రెడలిన చంద్రుడు విరహో
ద్దీపన పరుడై తెర వెడలెను తమి,
పూలతోడ కై వ్రాలు ఈ యశో
కములు కూడ శోకమునె దాకొలుపు.
                      32
ఈ గతి మారుతి ఔగాము లవే
క్షించు, చాసుదతి సీతయనుచు మది
నిశ్చయించుకొని నికటంబున గల
వృక్షముపై ఒక్కెడ కూర్చుండెను.

11-2-1967

159