సుందరకాండ
17
అని మొన వెన్నీయని శూరాగ్రణి,
సూర్యవంశ వనసురమందారము,
ధర్మశాలియగు దశరథునింటికి,
పెద్ద కోడలయి పేరు తెచ్చినది.
18
ధర్మజ్ఞుండు, కృతజ్ఞుండు, దయా
దాక్షిణ్య మయు డుదారుడు రాముడు,
ఆ మహాత్ము నర్దాంగి యీ యబల,
కూళరాక్షసుల పాలయు పొగులును.
19
భోగము లన్నియు పోనడంచి, భవి
తవ్య మించుకంతయు తలపోయక,
భర్తృస్నేహము బలిమి చెలిమి,
దుర్గమ కానన మార్గము పట్టెను.
20
దొరికినకాయలు దుంపలు తిని, తని
వోయి, భర్తృ సేవాయితమతియై,
కష్టవనములను ఇష్టభవనముల
వలె సుప్రీతిని మెలగచునున్నది.
21
కనకమువలె పచ్చని మెయిమెఱయగ
మచ్చిక నవ్వుల ముచ్చట లాడుచు
సై చును చెఱలను జానకి ఆలన
పాలనలేని అభాగిని భంగిని.
22
రావణ రాహుగ్రస్తమయిన యీ
శుభగాత్రి ముఖము చూడ, తపించుచు
న్నాడచ్చట ప్రియనాథుడు రాముడు;
చలిపందిలికోసము పిపాసివలె.
157
