54
శ్రీ దేవీ భాగవతము
క. ఎవ్వఁడు సృజించె మనలన్ ! నెవ్వగఁ బుట్టితిమి మన మహీనప్రౌఢిన్
నివ్వటిలె నెట్టు లీ జల | మెవ్వతె మన తల్లి, తండ్రి యెవ్వం డరయన్.210
తే.గీ. ఇట్లు తలపోసి నిశ్చయం బెఱుఁగలేక యుండ మధుఁజూచి కైటభుం డోరి మధుఁడ
మనల మీ సర్వతోముఖమథ్యమందు నునికికిం గారణము శక్తి యని తలంతు. 211
తే.గీ. ఆ మహాశక్తి యాధార మంబురాశి | కనుచు మనలను సృజియించి నట్టి దేవి
యదియ యనుచుఁ దలంతు నే నంతకంటే | వేఱొకటి లేదు నమ్ము మీ విధము నిజము. 212
క. ఈ లీలఁ జెప్పుచుండఁగ | నాలోన విచిత్ర మహిమ నాకాశమునన్
మేలైన శబ్ద మొక్కటి | యాలింపఁగ నయ్యె శ్రావ్యమై సుకరంబై.213
తే.గీ. ఆ మనోహర వాగ్బీజ మతి మనోహ రంబు నభ్యాస మొనరించి ప్రవిమలమతి
నుండఁ గనవచ్చె మెఱుపొక్క టుప్పరమువ దానిఁ గని యెంచి రపుడు మంత్రం బటంచు. 214
క. ఆ మంత్రంబుం గేకొని , భీమతపము సేయ మొదలుపెట్టి రచలము
ద్రామహితు లగుచు నిరశను, లై మించి సమాహితాత్ముడై దృఢలీలన్.215
క. వేయేం డిట్లు తపంబును | జేయఁగ గని శక్తి తృప్తిఁ జెందె గగనవా
ణీయుక్తి నిట్టు లనియెన్ | బాయని ప్రేమాతిశయము బాటిల నంతన్. 216
ఉ. దానవులార మీవరము తప్ప కొసంగెద నంచు నింగిపై
మానక వాక్య మొండు విని మా మరణంబులు స్వేచ్ఛఁ గల్గఁగా
దీనజనార్తినిర్దళని దేవి ప్రసాదము సేయు మన్న మీ
పూనిక యట్ల యౌత నిఁక పొండని దేవి వచింప వారలున్. 217
మ. వరము ల్గొంచు సురారు లత్యధికగర్వప్రేరిశోతౌద్ధత్య ని
ష్ఠురులై యంబుచరాళితోఁ గలసి బిట్టుం గ్రీడలం బ్రోడలై
దొరలై యొప్పుచు నొక్కవేళను సుధాంధోజ్యేష్ఠుఁ బద్మాసనాం
తరవర్తిం గని మోదమంది పటుయుద్ధప్రక్రియాకాములై. 218
క . మాతోడను యుద్ధమునకు | రాతప్పితినేని విడుము రాజీవంబున్
పోతీరదు నీ కిఁక నిది ! కాతరుఁడవ యేని నీవి కా వీ స్థలముల్.219
తే.గీ. వారి ధీరోక్తులకుఁ గడు వగచి బ్రహ్మ, యేమిచేయుదు నిలక నా కేమిదిక్కు
ఎవ్వరిని వేడుకొందు నే నెందుఁజొత్తు, ననుచుఁ జింతాసముద్రంబునందు మునిగె.220
వ. మఱియుం బద్మజుండు దనలో నిట్లని వితర్కింపం దొడంగె. నేడు వీరి బలంబులు
సూడ సత్యధికంబులై యున్నయవి. వీరి నే నెట్లు శాంతులం జేయఁగల ? సామ దాన
