50
శ్రీ దేవీ భాగవతము
క. వేదములు ననుఁ బొగడిన ! యీ దివ్యస్తోత్ర మెవ్వఁడేనియు మిగులన్
మోదమునఁ జదువ విన నత్యాదరమున వాని కోర్కె లన్నియు నిత్తున్. 161
క. నారాయణు మస్తము దెగి | దూరంబునఁ బడియె నొక్క దోషమువలనన్
గారణము లేక కార్యం | బేరీతినయేని దొసఁగ దెందుం జూడన్. 162
క. తనయొద్ద నున్న లక్ష్మిం | గని పరిహాసంబు చేసెఁ గమళాక్షుఁడు శ్రీ
వనిత యది సూచి తనలో | ననుమానించెన్ సపత్ని యబ్బె నటంచున్.163
ఆ.వె. ఇన్నాళ్ళనుండి యేను సుందరీనయి | యిపు డరూపనైతినే తలంప
సవతి యొకతె యితనిఁ దవిలియుండుంగదా ! నన్నుఁజూచి నేడు నవ్వనాయె.164
ఆ.వె. అనుచుఁ గోపగించి యపుడు తామసియైన | శక్తిదాల్చి యంబుశాయిఁ జూచి
తన సుఖంబునైన దలచక స్త్రీజన | సహజబుద్ధి నిచ్చె శాప మొకటి. 165
క. నా శిరముఁ జూచి నవ్వితి, వోశౌరీ నీదు మస్త మూడిపడుంగా
కీశుండవైన నేమనె | లేశంబును శమగుణంబు లే దింతి కహా. 166
ఆ.వె. సవతిఁ గనుటకంటె సవతితోఁ బెన్మిటి గలసియుండునప్పుడు గనుటకంటె
సవతితోడఁ బోరు సల్పుచుండుటకంటె | విధవ యగుట సరిగ వెలఁది దలచు.167
క. అనృతము సాహసమును వం చన మూర్ఖత్వంబును గరుణాహీనత్వం
బ నశౌచం దితిలోభత | చను నెందును భామినులకు సహజగుణములై. 168
వ. అది యెట్లుండె నేమి. 169
క. మునుపటివలె దశరూపధరుని మస్తకయుతు నొనర్తు రూఢిగ నే డా
తని శిరము లవణ జలధిన్ మునిఁగెను వేరొక్క కార్యమున్ వినుఁ డింకన్. 170
క. నా చెప్పెడి చొప్పుననె మ | హాచతురతతోడ మీర లందరు నన సం
కోచము లేదిఁక వేరొక | ప్రాచుర్యం బొదపు మంచి ఫలము లభించున్.171
ఆ.వె. మున్ను బాహుబల సమున్నతుం డగు హయఃగ్రీవుఁడగుచు దొడ్డ కీర్తి నెసగు
దానవేంద్రు డధిక దారుణవృత్తితోఁ జెలగి ఘోరతపముఁ జేయఁ దొడఁగె.172
క. వెలయఁగ నేకాక్షరమై, యల మాయాబీజకలితమై ఘనఫలమై
యలరారెడి నా మంత్రము ! నలవడి జపియించి భోగ మశనము మానెన్. 173
క. నా తామసశ క్తిని సం | జాత మహాభక్తియుక్తి సర్వాలంకా
రాతతమూ ర్తిని వేయేం డ్లాతంకములేక తపమునందుఁ దలంచెన్. 174