184
శ్రీ దే వీ భా గ వ త ము
ఉ. ఎవ్వతెవీవు నీవెవని యింతివి కష్టము చెందినట్లు నీ
నెవ్వగ తెల్పుచున్నయది నీవు సురాంగనలో వరాంగి నీ
మవ్వమునుం గనుంగొనఁగ మానవినీపంచుఁ దలంపనేర
కివ్విధి యెందువల్ల లభియించె వచించుమటంచుఁ బల్కినన్. 341 341
చ. నెగులున నేమియుం బలుకనేరక కన్నుల న వ్విదల్లునిన్
దగఁ గనుగొన్న నాతడు మనంబునఁ జింతిలి యో మునీంద్ర యీ
మగువ మనోరమాఖ్య వినుమా ధ్రువసింధుని ధర్మపత్ని భ
వ్యగుణగణాఢ్య యమ్మనుజభర్త మృగేంద్రముచేత నీలిగెన్ 342
క. ఈ కొండిక యా శైలకు | చాకాంతుని కొడుకు సుగుణసంపన్నుఁడు ని
నిర్భీకుడగు వీరసేనుం | డీకాంతకుఁ దండ్రి యాతఁ డీల్గె రణమునన్.343
క. లీలావతి ఈమె సవతి | యాలాలనకుఁ దండ్రియగుచు నలరు యుధాజి
ద్భూలోలుఁడు తన మనుమని | బాలుని శత్రుజితు భూమిపాలనిఁ జేయన్.344
ఆ.వె.పూనివీరసేను బొడిచి రాజ్యంబున | విడిసియున్నవాడు వెఱవు లేక
త్రాత యెందులేక యీతరుణీమణి | యిట్లువచ్చె నీవ ఇంక దిక్కు.345
ఆ.వె. యజ్ఞశతకమైన నార్తరక్షణమును |దొఱయ దట్లుకానఁ బరమదీన
మానవేంద్రు చాన మన్నించి యీబిడ్డఁ | బ్రీతిఁ బ్రోవుమయ్య పృథుగుణాఢ్య.346
క. నా విని మునివరుఁ డిట్లను | నో వనితా నీదు కొమరు నోఁపికమీఱన్
బ్రోవుము వెఱువకయుండుము | భూవిభుఁడై వీఁడె సుఖము పొందగలఁడుసూ 347
చ. అని విని సంతసించి జటిలాగ్రణి యిచ్చిన గడ్డికొంపలోఁ
దనయుని బ్రోచుచుంచెను విదల్లుఁడు నూడిగపుం బడంతియున్
తన కుపచారము ల్నడప దైవమునే మది నమ్మి యెంతయున్
మునివరు నంతికంబునకుఁ బోవుచు వచ్చును నూరడిల్లుచున్ 348
వ. అంత యుధాజిత్తు సంగ్రామంబునుండి వెడలి యయోధ్యకుం బ్రవేశించి సుదర్శను వధించు
తలంపుతో మనోరమం బిలువ ననేక సేవకులం బంపిన నావె గనరామి నొక
సుముహూర్తంబునఁ దనమనుమఁడగు శత్రుజిత్తునలంకరింపించి వసిష్ఠాదులును నిఖిల
మంత్రివర్గంబులును విచ్చేసియుండ నభిషిక్తుం గావించి భేరీశంఖకాహళాది తూర్యధ్వనులు
దెసలు నిండ విప్రవేదపాఠంబులును వంది స్తవంబులును జెలంగ జయజయాది మంగళ
నినాదంబులతో నుత్సవంబుజేసి పరమ సంతోషముతో నుండి.349
