168
శ్రీ దే వీ భా గ వ త ము
ఉ. అంతట గోబిలుండు కడు నల్గి యనక్షరుఁడైన మూర్ఖుఁ డౌ
క్కింతయు బుద్ధిలేని సుతుఁడే జనియించును వీకుఁ బొమ్మనన్
గంతులుమావి గోబిలుని కాళ్ళకు మ్రొక్కుచు మొఱ్ఱపెట్టుచున్
జింతిలఁజొచ్చెఁ గట్టెదుటఁ జేతులుమోడిచి దేవదత్తుడున్.200
ఉ. ఎందుకుఁ గోప మోమునికులేంద్ర దయం గనవైతి శాపమున్
బొందఁగఁజేసి నాబ్రతుకుఁ బూర్వమునట్లు యొనర్చితివిఁకన్
మందుఁడు పుత్రుఁడై జననమందిన నేమిఫలంబు బ్రాహ్మణుం
డందురె యెందునేనియు నిరక్షరకుక్షిని వేదహీనునిన్. 201
ఉ. మ్రుక్కడియైన పాఱుఁడు సముండగు శూద్రునకున్ విగర్హితుం
డెక్కడనేనిఁ బూజ్యుఁడగునే తగునే మునినాథ ఇట్లు నా
ప్రక్క దయావిసర్జనము పల్మఱుు వేఁడెద నాదరింపుమీ
యక్కట యేమి సేయుదు నహా మతిమాలినబిడ్డ యేటికిన్.202
సీ. హవ్యకస్యంబులం దాససంబీరాదు వేదంబుసదువని విప్రునకును
ధాత్రి హిరణ్యాది దానంబు లీరాదు వేదంబునదువని విప్రునకును
దగియున్న సభలోనఁ దాంబూలమీరాదు వేదంబు సదువని విప్రునకును
బదిమంది పంక్తిలోఁ బై పీట యీరాదు వేదంబు సదువని విప్రునకును
తే.గీ. కుశచటంబుననె నిరంకుశముగాఁగ | శ్రాద్ధములు సేయవచ్చు నిస్సంశయముగ
వేదపాఠంబెరుంగని విప్రువెదకి పిలిచి | శ్రాద్ధంబు పెట్టిన బితలు దినరు.203
క. ఏదేశంబునఁ జక్కగ | వేదంబులు సదువనట్టి విప్రులుగలరో
యా దేశంబున జ్ఞానులు | పాదుకొనుట చనదు విడిచి పాఱఁగ వలయున్. 204
క. చదువని బ్రాహ్మణు భూపతి | నదలింపఁగవలయు దౌలఁ బంపపలయుఁజుం
డిది తథ్యంబనుచుం జె |ప్పెదరు మహామతులు దీని భూసుర వింటే. 205
తే.గీ. వేపచెట్టెన్ని ఫలముల విస్తరిల్లి | యేమిఫల మట్ల చదువని భూమిసురుఁడు
కడఁగి మూర్ఖుండయినపుత్రుఁ గనుటకంటె | మరణమేమేలు సూడంగ మానవునకు.206
క. కృపఁజేయుము నామీఁదను | శపనమ్ము విముక్తిఁజేసి సన్మనిచంద్రా
యపరిమిత దయాపరుఁడపు | త్రప నాకుం బాపు పరమతత్త్వజ్ఞవరా. 207
'
క. ఆని పాదములకు నతుఁడై | వనటంబడు దేవదత్తు వగపుంగని య
మ్ముని కరుణారసయుతుఁడై | యనియె న్నీసుతుఁడు పిదప నగుఁ గవి యనుచున్.208
