ప్ర థ మ స్కం ధ ము.
93
సీ. మదనార్తలము మేము మన్నించుమని పల్క తనలోనను శివోహ మనుచుఁ బలుకు
నీగుణంబులు మమ్ము నిలువనీవనిపల్క నిర్గుణోహమ్మని నియతిఁ బలుకుఁ
ద్వద్ధీర మా సహవాస మబ్రమటన్న విని యద్వితీయోహ మనుచుఁ బలుకు
నీఠీవి మైఁజూచి యెట్లు తాళెదమన్న బ్రహ్మాహమస్మియన్ పలుకుఁ బలుకు.
తే.గీ. నెడ్డెమనఁ దెడ్డెమనినట్టు లివ్వితాన | దారువోయినదారిని వారు దాను
బోవుమార్గంబునను దాను బోవఁదొడగె | వికటముగవ్యాసుమువికుమారకుఁడు శుకుఁడు.654
మ. మహితజ్ఞానమయుండు వ్యాసుకొడు కాత్మారాముఁ డీతండు ని
ర్వహణం బింతయుఁ గల్గునే మదనదేవప్రక్రియాకృష్టికౌ
నహహా యంచును విస్మయంపడుచు వా రాంభోజనేత్రల్ చనన్
విహితాంఘ్రిద్వయ శౌచుఁడై కుశలు పాణింబూని వార్చెన్ వెసన్.655
వ. శుకుండు.656
తే.గీ. ధ్యాన మొకజాము గావించి తపసిబిడ్డ | రెండు జాములు నిదురలో నుండి పిదప
జాము జపియించి తెలవారు జాలలేచి | కాల్యములు దీర్చికొని నిర్వీకారలీల.657
వ. సమాహితచిత్తుండై యుండ.658
తే.గీ. శుకునిరాకను జనకరాజు విని మిగుల | శుచిగలిగి మంత్రులంగూడి శుభకరునిఁ బు
రోహితుని ముందు నిడుకొని రూఢి నెదురు | వచ్చి తోడ్కొని చని పీఠమిచ్చి పిదప.659
తే.గీ. కుశలమడిగి పయస్విని గోవునిచ్చి | చక్కఁగూర్చుండఁజేసిన నెక్కుడైన
ప్రీతి జనకుని క్షేమంబు పేర్మినడిగి | యున్న శుకుఁ జూచి పలికె రాజోత్తముండు.660
ఆ.వె. ఓ మహానుభావ యోమునికులచంద్ర | నిస్పృహండవనుచు నినుఁ దలంతు
నన్నుఁ జూడనేల నావీడు సొరనేల | కార్యమేమి నీకుఁ గలదు చెపుమ.661
-: శుకజనకసంవాదము :-
వ. అని విని జనకధరాజానికి మునిబాలకుం డిట్లనియె.662
క. మాతండ్రి నాకుఁ జెప్పిన | నీతులు నేనన్నవిధము నీ కెఁఱిగింతున్
జేతోముదమున వినుమీ | యేతీరునమందు నేను గృతకృత్యుఁడనై.663
ఆ.వె. అన్ని యాశ్రమంబులందు గృహస్థాశ్ర | మంబు మంచిదది సమంచితంబు
బిడియమేల బిడ్డ పెండ్లాడు పెండ్లాడు | తడయవలదటంచు నుడివె దండ్రి.664
ఆ.వె. నాకు వలదు పెండ్లి నాయనా పెండ్లాము | మెడకు గట్టునట్టి పెద్దబొండ
కొట్టి కొట్ట నేల కాలి సంకిలి నాకు | ననుచుఁ బలుకఁ దండ్రి యనియె నిట్లు.665