64
శ్రీ దేవీ భాగవతము
క. అయ్యో యే మందము మన | దయ్యముఁ దనుఁ గట్టఁ ద్రాఁడుఁ దానిచ్చుటకై
యియ్యకొనినట్టి చందం | బయ్యెన్ మన మింక నేమి యనఁగల మనుచున్. 324
వ. దానవులు డోలాయమానమానసు లై యివ్విధంబునం గొండొకపడి చింతించి హరిం గని.325
క. లోకైకవీర ముందుగ | మాకును వర మిత్తు ననుచుఁ బల్కితివికదా
శ్రీకాంత సత్యవాదివి | మా కోరిన వరము నిమ్ము మాన్యమనీషన్.326
ఆ.వె. జలము లేని యొక్క స్థలమున మమ్ములఁ | బొలియజేయు మనినఁ బురుషసింహుఁ
డైన యచ్యుతుం డనూనప్రభాచక్ర | మైన చక్రము హృదయమునఁ దలఁచి.327
శా. ఓ రక్షోవిభులార రం డిఁకను మిమ్ముక్కార్తు నక్షీణ దు
ర్వారప్రౌఢిమనంచు నూరుల నరూపారోపరివ్యాప్తి మైఁ
బారంజూచి జలంబు లే దిచట నొప్పం బోరఁగా వచ్చు నాన్
వారు న్మేనులు పెంప నూరువు లతివ్యాప్తంబులం జేయుచున్.328
క. తన యూరువులం దిడికొని , దనుజేంద్రుల తలలు డుల్లి తటుకునఁ దూలన్
వనజాక్షుండు చక్రముచే | దునిమెను సుర లొంది రది కనుంగొని వేడ్కన్.329
తే.గీ. వారి మేదస్సుచే నిండె వారిరాశి | యదియ భువి యయ్యె మేదిని యనుచు భూమి
కభిదగల్గిన కారణం బదియ నుండు | కావుననె మృత్తికను దినఁ గాదటండ్రు. 330
క. నను నడిగిన యది దెలిపితి | మునులారా సర్వలోకములకున్ ఘనపూ
జనభాజన శక్తియకా | యనుమానము లేదు సత్య మది సత్యమగున్. 331
ప. అనిన విని.332
-: వ్యా స కృ త త ప శ్చ ర్య :-
ఆ.వె. ఋషులు సూతమౌని నీక్షించి పల్కిరి! యనఘ మున్ను మాకు నమరఁజెప్పి
యుంటి వ్యాసముని మహోత్తమంబగు భాగ వతముఁ జేసె శుకుడు పాడె ననుచు.333
క. వ్యాసుఁడు తప మేలాగునఁ | జేసెను శుకుడెట్లు పుట్టెఁ జెప్పవె మాకున్
గాసంత విడువ కత్యు ల్లాసంబునఁ వ్యాస వాగ్విలాసము మీటన్. 334
ఉ. నావుఁడు సూతుఁ డెంతయు మనంబున బొంగి మునీంద్రులార మీ
కే వినుతున్ శుకప్రభప మిప్డు సవిస్తరభంగిఁ దొల్లి య
ద్దేవగిరీంద్ర శృంగముస దివ్య తపః స్థితి నేకమాతృకా
దేవి వచస్సుబీజము నుదీర్ణత వ్యాసుఁడు దా జపించినన్.335
