62
శ్రీ దేవీ భాగవతము
మెళకుఁవ మాలియుండ విధి మిక్కిలి మక్కువ నెంతలేపినన్
దెలియక మేలుకొంటి భవరీయ కృపం గని యెట్టకేలకున్.299
క. ఇది యెల్ల నీ ప్రభావమె కద యీ దనుజద్వయంబు కమలజుమీఁదన్
గదనమున కేగ నాతఁడు | మది ననుఁ బ్రార్థించె నేను మార్కొంటిఁ గదా. 300
ఉ. పంచసహస్రవర్షము లభంగురసంగర మాచరించి నేఁ
గొంచక శ్రాంతిఁ దీర్చుకొనఁ గోరెన రక్కసు లుక్కుమీరి నన్
గొంచెపు మాటలాడుచును గొట్టుచు దిట్టుచు నున్నవారు నీ
యంచిత మైన సద్వరము నందికదా జననీ మహేశ్వరీ. 301
శా. ఈ వేళన్ గడు స్రుక్కి మ్రొక్కితిని దేవీ నన్ను రక్షింపవే
వేవేగం గడుపార ముజ్జగము నీవే కంటి విచ్ఛారతిన్
నీవే తప్ప నిఁ కెవ్వరమ్మ జననీ నిక్కంబు మా బోంట్లకున్
రావే యీశ్వరి లోకసుందరి సపర్యాకార్యకృత్ఖేచరీ.302
చ. అన విని నవ్వి దేవి వినయాసతుఁదైన మురారిఁజూచి యో
వనజదళాక్ష నీ విపుడు వారల పైఁ జను మాజి సేయగాఁ
జెనకుచు మోహితాత్ములను జేసెద దైత్యుల నింతలోన నేఁ
బనుపడి త్రుంపఁగాపలయుఁ బాపులపంచన నెట్టులేనియున్. 303
క. నా మాయవలన దనుజులు | వ్యామోహితు లగుచు నుందు రప్పుడ నీవుం
బై మార్గమునం గెలుపుము | కామజనక పొమ్ముపొమ్ము కడువేగమునన్.304
వ. ఇట్లు 305
క. భగవతి దయారసాన్విత | యగుచుఁ బలికినట్టి పలుకు లాలించి దృఢం
బుగ దైర్యముఁ గైకొని యా | జెగజెట్టులఁ గవిసె శారి సాహసవృత్తిన్.306
క. ఇటుల దమమీద గవిసిన , మొటమొటలాడుచును దనుజముఖ్యులు రారా
వటపత్రశాయి మాపై | నెటు బోకుము పోకు ముండుమెదురఁ దిరుడవై.307
క. శ్రీపర జయాపజయములు | దైవాధీనములు నిజము దా బలి గెలుచున్
వావిరి దుర్బలుఁడైనం | జేవ చెడుఁ బరాభవమున సిద్ధమకాదే.308
ఆ.వె. తెలియ హర్షశోకములు నిల్వ వొకరీతి | ముందు నీవ దనుజముఖ్యులకును
హంత వైతి విప్పు డట్టివాఁడవు కావె | యీవ యోడితివి కదే రిపులకు.309
క. అని బాహుయుద్ధమునకున్ దసుజులు దొరకున్నఁ జూచి తామరసాక్షుం
డనవద్య విభామహిమన్ | గన నొప్పుచు సాహసమునఁ గదనోన్ముఖుడై.310
