పుట:శ్రీ ఆంధ్రకవితరంగిణి - మొదటి సంపుటము.pdf/178

%2. న న్ని చో డు ఁ డు i85 వనములను సమయోచితము గా విందుఁ జొప్పించి యున్నా ఁడు ఇతఁడు కృత్యాదియందుఁ దనది వస్తుకవిత యని యు , గవితిలో వస్తక విత 己リc శేష్టమైనదనియు జెప్పి యందుల కన గుణము గc బదు సె మి ది వర్ణనములను మనోహరముగఁ జితించియుండెను. ప్రకృతికామణీ యక యును పాత్తకు నకుఁ గన్నులకుఁ గట్టినట్లు జూపుటలో నీతని నైపుణ్య చుపారము. (త్రతని కావ్యమును జదువుట గా నిప్పటి పాఠకు కుఁ గొంత కష్టను కలడు, ఈ కవి యుపయోగించిన పదవుల లో Nగాన్ని యిప్ప డు వాడుక లో లేక పోవుటవలనను, సంస్కృత మిళితముగా క్ష కేవల దేశీయ పదప్పయో గమే తఱచు గా నుండుటచేతను, ఆచిన్న పడములయం డున్నగా భ్యీయును గ్రహించుటలో క్లిష్ట ముగిడుట మూలమునను వనయులు బహు విధాలు కార సంయు 3 బులైయున్న కాణమునను, నీతని కవిశ్వ మి స్పటి వారికి సులభగ్రహ్యగు కాదని త*ఁపవచ్చును. కాని కొంచెమెూర్పు వహి చి యాగని పద ప్రయోగ ధో -ణిఁ దెలిసికొని చదివి రేవి, యందున్న మాధ్యురసము • భించి మహానందమున నోలలా డ గలరు. ఫ్వూకాల పదప్రయోగవిజ్ఞా నమే పర మార్థమినినచో నీగ్రంథము మన కక్క-3 లేదు కాని) యిదేు భావ గాంభ్యీ వున్న ది• మాధ్యు మున్నది. హృగయాప్లదకర వుగు కవితాపద్మామున్నది. జీవకళ య్నుది. ఆందుచే నిది సగ్వా దకిణీ రు మగుచున్నది. ఈ గ్రంథమునఁ గల చమత్కా-ర విశేషము లను బండితులు గ్రంథరూపచునను బీఠిక ల మూలమువన వ్యాసరూప మునను లో "క వువు వెల్లడించి యున్నారు. పెల్లడించు చున్నారు. కవులనుగూగ్సిజియు పాగి గ్రంథనులను గూగ్ఫియు దిజాస్రోప్రదగ్శిన వు చేయబూనుకొనిన నే నింతకం రెు నీగ్ర థమునుగూర్చి యధికము గఁ (వారు (జలను కవితాశైలి చూపుటకై కుమారసంభవమునుండి యాశ్వాసమున కొక పద్యను నిట నుదాహగించు చున్నాఁడను,